Pagina's

maandag 19 maart 2012

En toen was hij 1!

OEFFF, dat eerste jaar is voorbij. Ik heb 2 zalige kinderen, maar de jongste heeft het me het afgelopen jaar ontzettend getest. Tot hiertoe ben ik goed door de test gekomen, laten we hopen dat het blijft.
Tegenwoordig slaapt hij in zijn eigen bed, wat een geweldige prestatie is. Maar is dan wel om 6u klaar wakker. Als je dan weet dat hij nog eet tussen 23u en 1.30u, dan weet je meteen hoe veel er hier geslapen wordt.
Verschillende allergieën en intolleranties zijn de oorzaak. Maar vinden waar hij allemaal niet tegen kan ... dat is geweldig moeilijk.

Maar goed. Dit eerste zware jaar is voorbij. Hij leerde stappen, lopen, uitladen, poetsen, ruzie maken met zus, genieten, lachen, spelen ... Een geweldig genieterke !!! En zijn kroon ... die heeft hij de hele dag opgehouden.

Goed hé. En hij leerde ook iets nieuws ... ergens opklimmen. Maar hij geraakt er nog niet terug af. Tenzij  hij valt. De afgelopen 2 dagen heb ik hem op verscheidene plaatsen moeten komen redden. Tja, klimproof is ons huis niet. Grappig hoe bij zijn cadeautjes eerst op stevigheid wilde testen, hij moest en zou er bovenop gaan zitten. Eerst ingepakt en ook toen ze vakkundig door grote zus waren uitgepakt.



En de taart ... gemaakt door de meter van kleine dame. MMMMMMMMM, lekker. Jammer genoeg mocht hij er niets van eten (melk en ei) maar wij hebben genoten. De speciale pannenkoek vond hij nog maar niets. Maar die krijgt hij nog wel eens opnieuw... (mijn receptjes moet ik misschien hier ergens in de blog zetten, of toch maar niet ...)

Het naaien staat even op een klein pitje, gelukkig is het dinsdag weer Schoten Stikt. Het rokje voor kleine dame moet dan wel af geraken. En dames ... ik ga een eerste knoopsgat moeten stikken, misschien dat ik wel wat hulp ga vragen. Maar eerst moet ik een stukje lostornen, ik heb het laatste stuk nogal zeeïg vastgestikt.

De komende dagen wil ik het internet eens afschuimen naar lekkere recepten voor kleine meneer. Het moet toch lukken dat hij eens met ons kan mee eten hé ...

En daar ga ik meteen eens aan beginnen ... O ja .. wat wel goed vooruit gaat is het haken. Op dit tempo is tegen de paasvakantie het dekentje klaar. Maar dan moeten alle draadjes nog ingestopt worden. Ook weer zo'n tof jobke.

Alweer zo'n zonnige dag vandaag ! Tot later en bedankt om dit nog maar eens te lezen.

woensdag 14 maart 2012

Een donkere dag

Het was opnieuw een zeer moeilijke nacht met kleine meneer. Slapen en eten ... Dat gaat hier niet goed. 's Morgens de schoolstress, iedereen op tijd klaar? Alles bij? Je weet wel. Thuis even gaan zitten met tasje koffie en boterham, een half uurtje voor een soap ( schandalig. Ik weet het) En dan zie je de herhaling van het nieuws ... Die bus ... Daar zijn echt geen woorden voor. En dan zit ik in tranen. Elke keer weer opnieuw. Ik kan dat nieuws dan niet lossen. Dan wil ik meer weten. Schandalig. Dan wil ik weten dat elke ouder de info heeft die hij zoekt. En liefst van al ...dat elke ouder terug krijgt wat hij wil.
Kinderen krijgt het doet mij wel wat. Zelf zit ik elke dag te worstelen met mijn mama-zijn. Ik weet nog niet wat ik of ik het leuk vind of ik het wel goed doe . . . Zeg je het juiste, doe je wel goed voor jou kind, ... Krijgen ze te veel, te weinig, . . . Het verandert je beeld, je kijken naar de dingen, je prioriteiten, je relatie, je vriendenkring, je alles, zelfs je kleerkast.
En dan hoor je dat er kinderen en dus ook ouders geraakt zijn. Dan voel je dat intens, dan lijkt het even alsof je of geraakt bent, dan voel je de kwetsbaarheid van je gezin. En dit even heel intens. Dan ga je ook wel weer door, want r zijn weer pijntjes, snottebellen, lachbuien, ruzies, gezellige momenten, nieuwe stappen. Tot het volgende journaal ... Dat je pas ziet als de kinderen naar bed zijn. Terug tranen. Die kinderen zaten dus nog ' alleen' op de bus. Hebben zichzelf even alleen moeten redden in de meest moeilijke omstandigheden, iets wat je je kind helemaal niet, nooit willaten doormaken.

Ik wil dit niet meemaken, nooit! Ik hoop dat niemand die ooit nog moet mee maken.

Dit is misschien niet de plaats, maar dit moest ik even kwijt.

Vooral veel sterkte aan iedereen die hierdoor geraakt wordt! Veel sterkte aan de families.

Ma Sjakesjok

zaterdag 10 maart 2012

Steeds weer dezelfde dillema's

en ik had gedacht die te kunnen vermijden door zelf iets te maken. Maar mijn geweldige gebrek aan combineren van kleuren, kledingstukken, ... duikt nu nog heviger terug op.

Want ... welke kleuren van stofkes passen goed samen? En wat doe je er dan onder/bovenop aan? Welke kleur van garen?

Nu ik bezig ben met het rimpelrokje van Iene-Miene begint het weer. Mijn groen paddenstoelenstofje ... een groen of rood garen? Zeker geen wit, daar ben ik geen fan van. Rood dan? Of groen? En als het dan af is, welke kleuren van bovenstukken en kousenbroek? Ja ja, daar gaan we weer ...
Gelukkig nog even bedenktijd, ik moet de stof nog wassen ... Maar alle suggesties zijn welkom.

Wat wel gelukt is, is de kroon voor de jarige. Eén wordt hij, het was een zwaar jaar. Zo eentje dat ik nooit meer wil overdoen. Maar we zijn er geraakt en dat mag gevierd worden. Het patroontje is een combinatie van het patroon van Creatinneling en het idee van Annelyse. Deze vond ik echt geweldig, maar ik wilde geen extra vilt gaan kopen. En ik had nu juist zo'n schoon stofke gekocht. En met stof zou het nooit lukken, wegens ... te veel bochten om met biaislint te gaan werken, voor mij toch. Maar er moest wel een rek in en het moest kleiner dan het oorspronkelijke patroon, hij is nog maar 1 en ik vond zo'n megakroon nog te groot voor ons klein monsterke. Maar zie  hier  het resultaat ... Uiteindelijk vond mijn man de jongenstofjes te donker voor de kroon dus werd het hetzelfde stofje als de kleine dame haar toekomstig rokje.


En verder nog een paar van mijn creaties hieronder. De tutkettingen zijn nog steeds wat lang, maar wel handig. Het zeverlapje trekt op niets ...  heb de handleiding van Creatinneling niet goed gevolgd, maar wil het opnieuw proberen, eerder dan zoals hier. Zonder biaislint, want wij zijn geen vrienden ... dat lint en ik.
En van het speeldeken ben ik uiteindelijk wel tevreden, ik vond het ook op een blog, maar weet even niet meer waar.








Voila se, t'is weer tijd voor het weekend. En het wordt wel zwaar ... grote meneer gaat na een ziekenverlof van 8 weken terug werken, kleine dame mag terug naar school.
O ja ... ben opnieuw aan het haken geslagen, niet de appelzakjes wegens ... niet mooi genoeg, wel een dekentje. Naar het voorbeeld van hier. Maar zoals je ziet, mijn kleurencombinaties zijn niet je-dat ... hopelijk mooi genoeg om als housewarming te geven ...

Groetjes en een vrolijk weekend ...

dinsdag 6 maart 2012

Nieuwe stofkes

en dus tijd voor nieuwe projectjes.
Deze stofjes kreeg ik mee op Schoten Stikt. Wel handig om mee te oefenen. Want nooit van je leven draag ik kleren uit die stofjes. Hoewel dat onderste met dat streepje wel een kandidaatstofje is voor een zeverlap.
Deze kocht ik in het winkeltje in Schoten, met de ledenkorting van Schoten Stikt. Tof hé. Flanellen voor een pyamabroek voor kleine meneer. En dan heb ik nog kilometers over denk ik.

En deze kocht ik gisteren in Kapellen. De paddenstoeltjes voor een rokje of kleedje voor kleine dame. De witte een rok voor mij (?), de 2 autostofjes zijn voor de kroon van kleine meneer die volgende week jarig is. En dat stofje helemaal onderaan ... een rok of een zakje voor de Ipad ???

Dus ideetjes genoeg. Tof hé zo stofjes kopen ...

Hopelijk kan ik morgen een aantal geslaagde dingen laten zien ...

Tot later



zondag 4 maart 2012

Thuis

Zucht ...
Vrijdag was nog een lastige dag. Kleine dame lag nog de ganse voormiddag met koorts in haar bed. Er was geen leven in te krijgen. En normaal mochten we naar huis. Toch maar aerosollen. En in de namiddag liep er een elfje in de kamer. Haar bed werd een tent. Na 1,30u uitgespeeld. Op. Koorts. Maar zonder baxter een geweldige nacht. En om 11 u zondag mochten we onze koffers pakken.

Kleine meneer was super content zijn zus nog eens te zien. Grote meneer verheugde zich al op eens cafeuitstap.

En nu weer het normale gangetje. Hoewel. Ze is nog enorm moe en eet amper, idem drinken. De zorgen blijven dus.
En veel gegil, zeuren, want kleine meneer heeft 3 nieuwe gaatjes ... De tanden zitten er bijna door.

Nu nog plannen wat ik de volgende Schoten Stikt ga doen.

Tot later

donderdag 1 maart 2012

Gezocht

De tips tegen een kanjer van verkoudheid. Neus toe, hoofdpijn, yippie snot. Sebiet zetten ze me hier nog buiten ...
Vandaag een kort berichtje, normaal toch.

Ik stapte bij de KA binnen met de boodschap: ' waarschijnlijk ben ik te bezorgd' en na het onderzoek ' idd bezorgd, maar logisch' kleine meneer is gezond, heeft wat rust nodig. En ik kreeg voor het eerst een bevestiging dat ik goed bezig was met zijn voeding ... Oef! Prettig na geregelde negatieve commentaren van de omgeving doet dat wel goed. Integendeel, hij vond, met zijn problematiek dat we al ver staan ... Nog eens OEF!

Kleine dame gaat vooruit, langzaam. Dat hoort er blijkbaar bij. Maar of we morgen al naar huis kunnen, dat lijkt me straf.

Grote meneer moet van mij morgen naar de HA, het is geen doen dat hij na 8 dagen nog steeds niet 100% is.

Eenhoevig tof en vriendelijk ze ook zijn hier in Klina, ik zou graag naar huis gaan ... En nog een week van mijn man zijn ziekenverpleging owv gebroken knie genieten.

Appeljasjes zijn tof, maar het goede modelleke heb ik nog niet gevonden.

En bedankt voor de reacties, fijn te lezen dat er mensen meelezen, denken, ...

En voor zij die morgen in hun vernieuwde huis stappen ... Geniet er van!