Is hard werken voor papa en mama.
De afgelopen en ook komende weken moeten er hier grote stappen gezet worden in het leven van onze kinderen.
De overstap naar een groot bed voor kleine meneer was er 1 van. Hij weigerde pertinent een week lang. Wilde niet naar dat bed kijken, er niet in gaan zitten ... Tot we, na een logeerpartij zijn matras van het kleine bed bed, vergaten (in de auto). En toen ging het vanzelf. Nu wil hij er niet meer uit. ...
Kleine meneer moet ook dringend van die pamper af. En net zoals hij weigerde in dat grote bed de slapen, weigerde hij WC en potje. Tot weer ineens de klik. Nu gaat hij af en toe op het toilet. (Potje vind hij maar niets). Want ... Als hij kan spelen zonder pamper en natte broek, krijgt hij een paraplu ... En mag hij naar school.
En onze kleine dame moest een, voor haar, heel grote stap zetten. Wel 5 pogingen hebben we gehad. Tot gisteren er blijkbaar overdag elfjes een tutje uit onze badkamer kwamen halen. En dus moest er wel geslapen worden zonder tut. Lachen en tranen tegelijk, toen ze zag dat het tutje weg was. Dikke tranen toen hij echt weg was. Maar na een half uurtje in ons grote bed, kroop ze stikkapot in haar eigen bed. En ze sliep tot deze ochtend. Deze ochtend hing er een brief beneden ... Nu nog een prinses Doornroosjes kleed vinden ..
We hadden al maanden geleden gezegd dat de tutten van kinderen die ze niet meer nodig hebben, naar de kleine elfjes gaan. Iets dat blijkbaar goed heeft aangeslagen.
Nu nog een paar grote stappen met veel werk en we kunnen er weer even tegen ...
