Terug naar school

Straks is het zover en worden we weer overspoeld door huilende kinderen op de tv. (Moet dat nu?) de eerste schooldag. Kleine dame trekt naar het eerste leerjaar. Goed hè. En geen, ze worden toch zo snel groot ( gelukkig maar) ... Neen die fase ga ik niet missen. Net zoals de andere fase's die gepasseerd zijn . Ik mis dat niet. Ze hebben het gehad, ze deden dat telkens goed en haalden eruit wat erin zat. Neen, ik ben elke keer weer blij voor die nieuwe fase.

Het eerste dus. Ze was er klaar voor, maar de tranen deze avond verraden de spanning. Logisch ook. Die speelklas wordt een leerklas. Morgen wordt het even moeilijk, maar s avonds met het eerste woordje lezen zal het wel wat anders zijn ...

Ze krijgt een nieuw kleedje, gemaakt tussen de soep en de patatten. Ken je dat, te druk om door te werken, maar af en toe wat knippen en een naadje stikken ... En het kleedje geraakte nog net klaar.

Het duurde nog wat langer dan dacht, want kleine dame houdt niet zo van passen. En door dat rap rap gepas leek het alsof het bovendeel 6 cm te kort was. Dus knipte en stikte ik nog een extra stofje met een schoon paspelleke ertussen. Deze ochtend toch nog eens passen, wat bleek ... Een zoom van 9cm was nodig. Dus vloog dat stofje met paspelleke er weer tussenuit. Ging het maar zo snel als het stikken. Want paspel steken met een overlock gaat zalig nauwkeurig en snel. Maar dat loshalen ...

De foto's zijn wat flou, de wind liet het kleedje niet hangen.

Denk daarbij nog een grote vlinder op de diadeem en glanzende roze schoenen ... Dat komt toch goed he! 

Veel plezier morgen ! En thuisblijfmama's, drinkt nu maar eens rustig uwe koffie, ga rustig naar toilet en luister naar de rust ... .

40

De vakantiedrukte heeft me ingehaald. De afgelopen werd er ampe genaaid, op de 20 reserve shorten voor de kleine man na. Deze werden met de overlock gemaakt, dus kon ikzelf ook maar amper naaien noemen. Ik probeerde wel, maar het resultaat liet steeds te wensen over. Om één of andere reden lukte het niet om de dingen mooi af te werken. 

Maar gisteren en eergisteren ben ik er weer even ingevlogen. Want  niet ik, wel een vriendin, werd 40 en ze werd gisteren verrast op een feestje. 

Aangezien ze VB in de Chiro wordt, wilde ik uit een ouder chiro uniform een tas maken, maar ik vond niemand bereid om zijn oude uniform te laten verknippen.

Op zoek dus naar een ander geschenk.

Na onze vakantie had ik maar een paar dagen tijd om iets te vinden. Gelukkig bestaat er dan pinterest, een vat vol ideeën. We kregen slechts 1 tip, een droom om eens naar Kopenhagen te gaan. Maar meer dan 1 reisgids heeft iemand ook niet nodig he. Een vriend van ons woont tijdelijk, al bijna 2 jaar, in Kopenhagen en leidt dus geregeld iemand rond, hij weet dus als geen ander wat je wel of niet moest zien. Ik vroeg hem een lijstje van 40 eventueel 80 tips. En die kreeg ik.

Ik beplakte 40 theelichtjes met wasabitape. En voorzag elk lichtje onderaan van een kleine tip.

Verder maakte ik ook een vlaggenlijn van 40 vlaggetjes en stikte op elk vlaggetje 1 tip. De tips kunnen ze er gewoon aftrekken. En de vlaggenlijn zal zeker en vast nog gebruikt kunnen worden, een mama van 2 jonge kinderen en een schooljuf weet wel waar ze te hangen.

Klaar om af te geven. Ben benieuwd wat ze ervan vond, ...

En nu vlieg ik er terug in se. Het kleedje voor de eerste schooldag moet nog af ...het eerste leerjaar begot ...