Wieuuuwww, bijna alles op tijd klaar

Dan zie ik bij haar net staan :Bezint eer ge begint ... dat had ik ook anders ingeschat. Ik wilde 6 maand geleden gewoon even naaien. Terwijl ik 8 maand geleden nog zelfs zwoer om nooit een naaimachine meer vast te nemen. Maar dat liep dus wel even anders.  De afgelopen week was het hier geweldig druk ... Jarigen, feestjes, jarigen, feestjes ... en dan vind ik het nu wel erg moeilijk om dat te laten voorbij gaan zonder cadeautje dat ik zelf gemaakt het.

Het begon vorige zondag ... ons neefje werd 1. Een uitgestelde verjaardag omdat het ventje op zijn 1ste verjaardag in het ziekenhuis lag. Dus zijn cadeautjes waren al af. Dat liet ik reeds hier zien. Een kroon en zomerhoedje. Maar de avond voor vertrek merkte ik dat het inpakpapier op was. Dus zegt grote meneer: 'dan maak je gewoon toch een zakje'. Het werd de welbekende Hobozak, naar de maten van haar. Handig en eigenlijk wel snel, tenzij je nog massaal veel projectjes moet afwerken

Maandag gingen we naar de meter van mijn dochter. Was vorige week ook jarig. Zij had op facebook een oproep gedaan naar een keukenschort. En aangezien ze ook een grote droom heeft, werd de keukenschort ook gepimpt. Jammer genoeg heb ik er geen foto van gemaakt. Maar de meter zou nog een actiefoto geven.

Donderdag was het het alsoffe verjaardagsfeestje van onze kleine dame. Ze was zo ongerust dat de klaskinderen niet naar haar klasfeestje konden komen. (mama krijg jij dan de sleutel van de school? komen dan alle kinderen? Zijn ze dan niet op vakantie?) Het oorspronkelijke idee was om een klascadeautje te geven. 'Een Boek', in een tasje voor de juf. Maar ik vond het moeilijk om de kinderen zonder cadeautje naar huis te laten gaan. Het werden sterretjes. 30 heb ik er gestikt op voorhand. Deze week kregen ze allemaal nog een belletje en ballon.
Op haar klasfeestje mocht ik bij zijn. Wat een feest maakt die juf ervan. Leuk was dat ze de suggestie deed naar de kinderen om de jongens hun ster te laten opspelden en de meisjes ze op een stokje te laten zetten. die namiddag zag ik 1 kind terugkomen met een een ster op z'n t-shirt. De juf droeg de ster de volgende dag tijdens de schooluitstap. Leuk!!!!
Zie je de taart op de foto? Een cake, groen en rood. Met daartussen confituur, chocolade, smarties en daarop discoballetjes ... een feest.

Voor het verjaardagsfeestje van een andere kleuter maakte ik een zomerhoedje, ook weer vergeten een foto van te trekken. Die hoedjes worden wel gegeerd hier. Er komen hier wel meer vragen naar.

En dan verscheen dit en vond ik geen broeken voor kleine meneer en had ik nog een toffe broek van mezelf liggen die al te vaak hersteld was. 1 avondje werk en kleine meneer had een salopet. GEWELDIG! Nu op zoek naar nieuwe tricotstof, want dit was een tof projectje. Mijn naaikunsten hebben nog héél wat verbetering nodig, maar het resultaat mag gezien worden.

Mijn volgende uitdaging wordt ... een outfit voor het trouwfeest van een vriendin. Ik wil niet superchique gaan, maar door mijn buitenmaatje is het niet gemakkelijk om kledij te vinden. Eigenlijk ook niet om zelf te maken. Ik heb hiervoor 2 maanden. Lukt dit? Suggesties?

Ik denk dat dit al een onmenselijk lang blogbericht is geworden, dus bedankt om tot hier te willen meelezen !!!

Tot een volgende keer !!!!

En dan vergeet ik haar nog te bedanken voor de fototip ... veel leuker zo. Bedankt !!!

Herfstvakantie in de zomer

We zijn terug thuis.
Over het weer valt niet veel te zeggen. Donkere wolken, buien, maar vooral dat herfstgevoel.
Ben toch blij dat we zo een vakantiepark hebben genomen. Een zwembad, speeltuin en winkeltje op het domein is eigenlijk wel handig. Maar goed .. Dit hoeft voor mij net altijd hoor.

Jammer genoeg besliste kleine meneer dat 1 keertje zwemmen een koortsdagje in ruil kreeg. Wat een waterrat is dat, knopke onder, springen, laten drijven geen probleem. Maar diezelfde nacht koorts. Bij à 24 u lang, 39,9 en dergelijke. Maar we kennen dat eigenlijk van bij onze kleine dama, die was altijd ziek. Serieus ziek na het zwemmen. We zijn dan bij haar ook tot 3 jaar uit het zwembad gebleven en nu ... Een waterrat. Van het zwembad heef ze genoten.

Maar ze is geen reisbeest. De vakantiestress is er nog steeds niet uit. Moeilijk om met die angst om te gaan. Alle veranderingen zijn blijkbaar moeilijk. Andere geuren, geluiden ... Er zijn zoveel dingen moeilijk voor haar ... Hoort dat erbij?

En daar hoor ik weer het biesje van de wasmachine ...

Tot later !

O ja onze nieuwe woordenboek van kleine meneer.
Papa
Wa = water
Da = dat wil ik hebben
Dada= ik wildat nu hebben, dank u
Spe = spelen
Ssssss = zus

Leuk hè

Zeer veel vakantiestress

Toch bij kleine dame. De nacht voor haar eerste bewuste reis, heeft ze de hele tijd overgegeven. Via zodra het beter ging toch maar vertrokken en als we dan zeiden 'daar is ons huisje' huspa opnieuw. En toen zijnde een tijdje thuis gebleven. Onze volgende grote vakantie 39,5°c, ook maar vertrokken want we wisten wel ... Dit is vakantiestress. Dochterlief bleef de ganse rit ook wakker, 12 u. Paniek bij het binnenkomen in het huisje, nog veel grotere paniek toen het alarm opsprong. Die stress is toen 2 dagen blijven hangen.
De jaarlijkse herfstvakantie met vrienden was goed begonnen. Zij ging naar school tot de middag, dus maakte ze de inpakstress niet mee. Maar daar is ze pas 7 u later tot rust gekomen. En nu gaan we weer weg ... Nu al stress, de ganse dag al alle remmen weg, al een paar dagen net te laat met de grote boodschap, daarstraks gevallen en toen ...'ik wil niet vakantie', ze voelt ook weer warm, ... En vlak voor ze ging slapen valt ze. ... Op haar hand, duim ziet er wat dik uit. Hopelijk ziet dat er morgen beter uit ...
Deze keer geen fotokes ... Sorry, al ingepakt
Wat haat k dat inpakken. Kleine meneer vind al die zakken wel tof ... Daar kan hij wel inkruipen ... En uitladen, ook inladen ... Met andere dingen ...

Trouwens ... Dat is nogal een bandietje ... Gisteren schoolfeest van kleine dame. Zij in stress, geen bel die zegt dat ze naar de klas moet, lawaai, andere mensen, maar vooral ... Geen bel. Ende vrijdag mochten ze naar de optredens kijken en als het dan belde mochten ze niet gaan spelen ... 'dat komt niet goed zene mama'.
Enfinkleine meneer ... Ken je zo van die ballenvanger van in scholen? Zo van die gele dingen met 4 openingen. Kleine meneer zat op mijn schouders, wil eens kijken ... En in een mum van tijd zat hij er bijna helemaal in,zag de grote meneer langs de andere opening. Jonge jonge, we gaan er nog wat met meemaken.

Deze week heb ik mezelf wel kunnen uitleven op de naaimachine: 2 zonnenhoedjes, ( het eerste was ze meteen kwijt),een klein kussentje voor in de auto een gordelbescherming waarop ze kan slapen, een zonnenbrilzakje. En dan maakte ik nog een bedje voor haar pop uit een bedomrander met natuurlijk een bijhorend kussentje en lakentje. Want we hebben plots een poppendochter.

Ik wens iedereen een fijne week toe en hopelijk wordt het beter weer dan ze alweer voorspellen.

Daaaaag

Stikdagje

De kleine dame bleef voor een dagje op school eten. Kleine meneer ging naar de grootouders. Mama mocht een dagje stikken. EINDELIJK. Ik probeer wel tussendoor stukjes te stikken, maar écht lang kan dat nooit duren of kleine meneer begint weer ergens iets af te breken. Maar goed, vandaag een ganse dag kunnen stikken.

De verjaardagsterretjes. Onze kleine dame verjaart in augustus en wil toch op school ook vieren. Vilten sterretjes, 30. Zegt genoeg hé. Ik moet ze nog afwerken, maar ik kan ze eventjes niet meer zien. Verder krijgt de juf een leuk boek: Een boek - Hervé Tullet. Een kei tof boek, écht waar.  Stop ik dit boekje in een zakje? OF in zo'n laptophoes ...

De verjaardagskroon werd ook gemaakt. Voor het neefje, die blijkbaar op zijn 1 jaar al gek is van de kleur blauw. Hopelijk is de mama tevreden. Onze kleine meneer wilde hem alvast niet afzetten.

En dan nog 2 zomerhoedjes. Eentje als reserve voor thuis en eentje voor het neefje. Niet helemaal zoals zij het deed, want daarvoor was ik een belangrijke stap vergeten. Maar ach ... tis zomer en het kan gedragen worden. Nu nog zo eentje voor kleine dame se en dan kunnen we er weer op uit.

En uit het ondertussen wereldbekende boek van Mme ZsaZsa maakte ik:'het bollenrokje' waar kleine dame zo voor heeft gepleit. Ze draagt het ondertussen al een dikke week en er zit al een gaatje in ... jammer. Vooral omdat ze de stof in Kapellen (daar haal ik alle stofjes) niet meer hadden, ik had het laatste van de rol. Maar er is misschien nog net genoeg voor een 2de rokje ...

De fotokwaliteit is niet je dat, maar ... ik ben een geweldig slechte fotograaf ... tenminste ... ik kan er geen tijd voor maken... Schandalig. Ik weet het.

En nu ga ik nog even 'genieten' van het Eurosongfestival. Maar ... zoals alles ... vroeger was het beter.

Tot later en bedankt om alweer mee te lezen.

Zachte billen - flockavondje

En het is gelukt, de billendoekjes van haar werden hier thuis ook gemaakt. Zoals je al kon lezen het is me een gevloek geweest. Gelukkig heb ik facebook gewijs beroep kunnen doen op haar. Maar koppig als ik ben probeer ik het altijd weer net iets anders. Zo tricot stikken, moeilijk hoor. Toch als je je er eens gauw vanaf wil maken.
Nu wil de dochter van het bollenstofje echt wel een rokje. Lijkt me ook wel mooi denk ik. Maar dan moet ik op speurtocht naar boordstof, misschien wel tegen volgende dinsdag.
Hieronder een paar fotokes, ik weet het ze zijn niet van de beste kwaliteit. Maar foto's is m'n ding niet echt.
Onze grote meneer wil wel enkel maar de échte doekjes gebruiken, ik laat hem maar.

En daarna heb ik mezelf getrakteerd op een flockavondje. 2 bodytjes om op sturen als welkomstcadeautje. Hopelijk worden ze maandag goed ontvangen. En onze kinderen kregen ook een paar gepimpte t-shirts. 'Wel mooi zene mama, maar ik doe het toch niet aan' Zucht.

Dit weekend staat grote meneer met de vroege, veel gestikt zal er dus niet worden aangezien hij dan amper aanwezig is. Maar misschien heb ik volgende week wel wat tijd.

En o ja, ik maakte voor de meter van kleine dame ook een papierenzakdoekzakje. Tis te zeggen, ik maakte er meteen 5, dan kan ze kiezen. Want de opdracht ... kies maar een mooi stofje ... is niet gemakkelijk hoor. Vooral niet als de meter het ook nog aan iemand anders wil geven.

Aan iedereen nog een geweldig weekend ! En alvast bedankt om mee te lezen.

Grrrr stretchstof

Allereerst sorry, links invoegen op een iPad lukt mij nog altijd niet goed.

Ik ben billendoekjes aan het stikken. Voor kleine meneer. Zonder overlock, want dat bezit ik niet. Stretchstof. Zaterdag haalde ik mijn stof in Kapellen, knipte ik mijn 'oude' tretradoeken stuk en knipte ik 40 lapjes.

De afgelopen dagen was ik bezig aan het stikken op de achterzijde, nu wiilde ik het omgeplooide doekje afstikken. En pfffff da schuift niet mee, trekt scheef, draait, krult... Geen zicht.

Nu dus ff nadenken om het geheel te redden. Want het zou zonde zijn van de stof.

De idee van de billendoekjes komt van Miss Stik.

Allee ik ga nog ff terug bekijken wat ik kan redden.

Groetjes en nog een fijne avond.

De zeehond en de uitspraken van de dag

Zo klinkt onze kleine meneer op deze moment. 'te kind ziet wel af. Ik vertelde al dat hij zo slecht reageert op heel wat eten. En we dachten dat we ondertussen al een aantal dingen duidelijk wisten. Want . . . De echt hevige reacties bleven weg. Maar dat was dus verkeerd gedacht. Nu blijkt dat zijn overdreven luieruitslag exceem is. Nu ook helemaal ontstoken. De KA zei: 'mevrouw, uw zoon heeft veel pijn, dat kan niet anders.' Echt ellendig daar exceem hebben. Want . . . Afdekken moet, constant wordt dat daar geplaagd door natjes en droogjes ... Vochtige doekjes moesen de deur uit en alle zalfkes zijn de deur moeten uitvliefen. Hij heeft nu 'gouden' doekjes van de apothekers.
En daarbij heeft hij nu een lichte bronchite. Maar door al zijn reacties op vanalles en nog wat, moeten we proberen hem te laten genezen zonder antibiotica. Vandaar de zeehond ...
Maar hij heeft op ons familieweekend wel genoten. Heeft zelfs meegewandeld in de Ardennnen. Verder klimt hij als de beste op speeltuigen, vooral de glijbaan is favoriet. Helemaal alleen, duwt mama weg als die wil helpen. Menselief, die wordt snel groot!

Het harst gelachen heb ik met onze kleine dame. Gisteren reed er een brandweerwagen ons voorbij. Een hels lawaai voor onze lawaaigevoelige dochter. Zegt ze, na het voorbijrijden, ' die moeten ook wat plakband gebruiken' . Ja, wij gebruiken plakband om alle lawaaispeelgoedjes wat af te plakken, dat dempt het geluid wel.
En daarna moest ze snel naar toilet, dus even tegen een boom. 'Ze zouden hier een deur moeten zetten, dan zien ze me net'.

Tof hè al die kinderuitspraken ...

Hopelijk hadden jullie ook een fijn weekend!