Even bijkomen ...

Zoals altijd fietsen we s morgens gehaast naar school. Zij in de bakfiets ik me in het zweet fietsen.
Nog maar 2 keer ... Dacht ik deze ochtend.

Dan draai je de hoek om en je ziet verderop zwaailichten ... En aangezien je heel wat mensen kent die daar passeren, fiets je wat sneller maar voorzichtig verder. Doodnerveus was ik. Zij zag de zwaailichten en zij vond het wel 'mooi'. 

Nog dichterbij zie je een vrouw lopen, tussen de auto's, door het rode licht, naar het zwaailicht. 'Amai het is druk',zegt ze. En dan zit je er pal naast. De vrouw is bij de auto gekomen.
Je ziet een kind liggen onder de auto. Iedereen is relatief rustig. Je fietst naar school en hoort vanuit de bakfiets ' die jongen had wel een fluo vest aan' 
Het is geen bekend gezicht, maar het lucht maar even op.

Je gaat dus naar de juf en geeft deze info mee ...

Je fiets naar huis, complete verkeerschaos nu. Er staan 2 ambulances, een brandweerwagen en ziet nog 2 wagens aangereden komen. Volledige verkeersopstropping, maar stilte op de sirenes na.

En dan ben je thuis ... Wel wat ongerust over de dochter van 4 die zich alles aantrekt. Over die jongen .. Hopelijk is alles relatief oké ....

'Doe je eigen dingetje'

Hier thuis zitten 4 hevige fans dan Kapitein Winokio,echt waar. Kleine meneer zingt al hele liedjes mee en komt te pas en te onpas aandraven met 'kaptein Jokio opzette', 'bamba zinge' ... En die laatste nieuwe cd is wel de max nu. Alle liedjes van die seizoen slagen hier in. 'koud koud koud koud' 'koud handen in elkaar, klappen maar, klappen maar'
22 maand en hij zingt ze bijna allemaal mee, sommige zelfs helemaal. Grappig hoor, geen mens die het verstaat, maar hij geniet.
En dus stond vandaag voor de 70-ste keer die CD op.

Alleen er nummer 'doe je eigen dingetje ' die wordt tegen mij gebruikt ... Te pas, maar vooral te onpas. Het lukte nog een tijdje om ze te laten zingen 'doe mama haar dingetje' maar dat is ondertussen al wel voorbij.

Ik denk dat we morgen wel aan 80keer zitten ...

Een tekening van de kleine dame. Altijd leuk hè

Een fijne week voor iedereen !

Pffff bergen motsneeuw

Belangrijk om te weten, ik hou van sneeuw. Echt! Om naar te kijken, in te wandelen, zelfs om ervoor te moeten aanschuiven. Dus vond ik het echt niet erg om vroeg op te moet staan, om met onze 21 maander en dochter naar school te wandelen. Want fietsen met onze bakfiets zag ik niet zitten.
Grote meneer maakte op.mijn aanwijzingen de slee, van onze buren, gereed voor onze durfal.

Deze nacht om 3u lag er nog geen mm sneeuw, tof zene, die weermannen hadden vele cm' beloofd. Om 7u uit bed, ja hoor 1cm, maar het zag er al vettig uit. Onze kinderen waren er klaar voor en na nog een dik uur sneeuwen zijn we vertrokken.

Mensenliefde was dat afzien. Allemaal vettige sneeuw op de grond. Een dikke cm. En dan nog niet overal. En op verschillende plaatsen waren er al mensen sneeuw aan het ruimen. Wat eigenlijk geen zin had, want het was vettig en warm genoeg om gewoon te verdwijnen. En trek maar eens een slee over de gewone grond .... Zwaar werk hoor.

Onze kinderen hebben ervan genoten, echt ... Maar volgende keer wil ik echte sneeuw ...

Eindejaarsdrukte

Net zoals heel wat anderen, ontsnap ik ook niet aan de eindejaarsdrukte. Kerstcadeautjes, daar doen we niet aan. Gelukkig maar , want ik weet niet waar we die nog vandaag zouden toveren. Wel geven we nieuwjaarscadeautjes, aan grootouders, peters en meters en overgrootouders en uiteraard, onze kinderen. Zij krijgen een tafeltent, waar ik dringend aan moet beginnen.
Voor de anderen maak ik pittenzakjes ... Met nog iets erbij ...
Vandaag stikte ik al de 12 hoesjes. Morgen de zakjes. En dan geef ik de kinderen een textielstift in hun handen om het zakje te versieren ...

Nog tips voor snelle, toffe cadeautjes ?

En ik ben in blije verwachting ... Van de sneeuw ...

Alsoffe sinten ...

Onze kleine dame van 4 heeft het goed gezien. Er is maar 1 Sint, die van 'Dag Sinterklaas' en alle anderen zijn 'alsoffe sinten' .
1 blik en ze weet het... Die Sint is niet echt ... Zo passeerden er hier al een paar. Ik ga er niet te veel op in, want ze onthoudt het te veel, mijn antwoord. En gaat dat dan vergelijken met mijn eerdere antwoorden en die van andere mensen.
Maar cadeautjes krijgen vind ze wel leuk ...

Donderdag passeert hij hier en op school ... En dan zijn er genoeg cadeautjes gegeven.

Veel plezier met de pakjes !

En deze is eentje voor mezelf, om te onthouden .

Zeehonden flocken

Voilà se, de eerste verkoudheden van het jaar zijn gepasseerd en het waren er goeie.
Kleine dame, 39°, snottebellen ( in alle kleuren en maten als je ze bij de kinderarts moet beschrijven), de eerste bronchite was feit. En gezien de evolutie die het vorig jaar volgde, waren we toch iets voorzichtiger. Maar plots grote tranen, dikke tranen, 'mijn oor' was het enige wat eruit kwam. En dat nadat het bezoek bij ons vertrokken was. Een oorontsteking, vrijdagavond 20u, ... De medicatie kwam er, van destijds gewoon weer uit. Toch maar aandringen om iets te nemen, ' neen niet die, want die plakt in mijn mond' ...
En die nacht besloot kleine meneer ook koorts te krijgen en moest de huisarts van wacht meteen voor 2 kinderen komen, 2 keer antibiotica. Wat dus achteraf  gezien niet nodig was voor kleine meneer. Want hij besloot niet meer te eten. Na nog een bezoekje aan de kinderarts, aerosollen .... Antibiotica was overdreven, maar als een arts dat voorschrijft ....
En eten doet hij nog niet geweldig, hij klinkt nog als een zeehond en slaapt nog minder, maar dat is niets vreemd. Zij ging vandaag terug naar school, wat een plezier.
Maar we blijven doorgaan hè, alleenstaan die oorpijn heeft zich verplaatst ....

En gisteren had ik een flockavondje met vriendinnen. Ze hadden onze kinderen zien lopen en ik heb het geheim doorgegeven. Toch wel tof, zo heb je plots een super tshirt. Beide kinderen werden voorzien van 2 tshirts en een meeneem schriftje. Onze zoon is weg van zijn windmolen tshirt. Hij ziet ook overal windmolens in, de draaidop van de drinkbus bv; en tekent overal windmolens ... .

Amai, ik ga toch eens werk moeten maken van een berg foto's en leuke teksten. Er wordt aan gewerkt!

Tot later

Ik ben er nog

Lang lang geleden poste ik hier nog eens een berichtje. Zo druk is het hier nochtans niet, maar soms komt het er gewoon niet van, ken je dat. Ik vind vooral dat er bij mij fotootjes moeten bijstaan, maar Telkens die haperende laptop opstarten, in gang fietsen, zie ik niet zitten. Ik maak en lees meestal op de iPad. Als ik dat ding ooit in eigen handen krijg, want zowat het ganse gezin ziet het wel zitten, dit speelgoed.

Lang geleden gingen we op vakantie, onze herfstvakantie. En er lag sneeuw! De laatste kilometers reden we in de sneeuw, onze kinderen keken hun ogen uit. Onverwacht, maar we hadden alles bij! Onze kleine dame heeft ervan genoten, die ging er echt helemaal voor, Amai dat had ik niet verwacht. Met de poepglijder van de berg af, een hoge berg, over de trap gevlogen en gelukkig opgevangen door iemand, anders was het feest van korte duur geweest. Alleen die ellendige uurverandering .... Eer onze kinderen er mee weg waren, ... Die dame had deze keer helemaal geen vakantiestress, ik maakte een kalender, op voorhand. Dus ze wist goed wanneer we terug naar huis gingen. Geen stress. Elke dag opnieuw hoorden we haar lachje, want zien ... Alleen maar om haar in bed te leggen.   ( daar ligt ze trouwens nu ook, ziek)
En kleine meneer, tja die open trap stak zijn ogen uit. 2 keer is hij gevallen. Een dikke neus was het resultaat. En de laatste 2 dagen was hij ziek ... Ik denk niet dat het voor hem zo leuk was. Lang in de sneeuw rondlopen ging niet, buggy zitten doet hij niet graag, hij kon niet op elke berg klimmen, veel frustraties dus.
Voor ons was het soms rustig, soms druk een veel bezig zijn met de jongste. Het was wel leuk om er tussenuit te zijn, maar de laatste 3 dagen, nachten waren voor mij wat zwaar. Even leek het alsof het slaapprobleem helemaal terug was ...

En sinds ik thuis ben is er veel genaaid, gehaakt. Hier een foto van het heksen kleed voor kleine dame, want elke kleuter mocht verkleed naar het heksen feest. Ze zag het niet zitten, wilde alleen als prinses. Tot ze concludeerde dat een heks gewoon een zwart prinsessenkleed aan had. Dus mama, naaien maar. Dankzij wat goede raad: een cirkelrok en nog een doorgeknipte cirkelrok als cape. En dan had ik nog een zwarte t shirt met een kroontje en haar naam op liggen ... Lang geleden geflockd. De hoed maakten we samen met de restjes stof, net zoals de bezem.

En ze kon zwieren .... Een gelukkig kind....