Nieuwe plannen

Komt het nu door de winter, de lange dagen met de kinderen, of ...? Ik weet het niet, maar mijn naaimachine staat meer stil dan wat anders. Sinds januari is er amper genaaid. Ok de kaptruien, ondertussen 4 en nu 3 recyclagebroeken, die lukte nog maar net. Maar nu duurt het weer even.

Om de goesting terug aan te wakkeren ben ik stofjes gaan kopen. In Kapellen, de stoffenverkoop. Zoals altijd was het er weer gezellig druk. En nu moet ik er wel invliegen ...

Een lentejas voor kleine dame, model uit ottobredesign.
Een vlaggenlijn voor de jarige kleine meneer, over 14 dagen
Een kroon
Een hoes voor eraeder
En die aapjesstof ...een t shirt en pyjama voor de jarige?

Nu moeten de kriebels toch snel terugkomen.

Deelde uit

Ofwel ... payde it forward.
Het eerste stuk is klaar en vraag leverde ik het af ... Een driehoeksjaal. In knal oker. Nu serieus, knal is dat niet. Wel een superkleur. Eerlijk gezegd heb ik de wol gerecycleerd, uit een sjaalversie die maar niet wilde lukken. En na 4 keer opnieuw beginnen heb ik die sjaal maar opgegeven.

Om dan dit exemplaar te creëren. En na 35 draadjes instoppen was het klaar. Dat haakt geweldig zo'n driehoek. Echt waar ... En het is mijn redding in het niet-te-veel-eten-plan. Want als je haakt kan er nit gesnoept worden. Ik ben trouwens wel fier op dat resultaat, ondertussen. Zijn er 14 kg verdwenen, tof, maar nog niet genoeg. dat komt wel goed.
Deze ochtend leverde ik het af ... Spannend, gewoon door het weer. Onze kleine dame vanop de achterbank ... 'mama, kan je wel in de sneeuw rijden, niet in de beek, niet tegen die auto pas op ...'

Enfin, sjaal afgeleverd. Duidelijk nog op tijd, want het blijft nog koud....


En dat koude weer doet me tijd spenderen in de keuken, met onze oven. Ik ben geen goede kok, integendeel. Maar ik wil wel wat uitproberen. Vorig weekend probeerde ik appeltjes te drogen. Maar ik had iets fout gelezen ... Het moest een uur opstaan, dus zette ik de kinderen snel in bad. Jammer genoeg was er een niet meegerekende woedeuitbarsting waardoor ik telaat beneden kwam ... Rook overal rook. De timer gaf nog ruim 30 minuten aan, maar het zag er niet uit. Er hangt hier nog steeds een geurtje van gekarameliseerde appeltjes met kaneel. En het stemmetje van onze kleine meneer 'neen niet rook mama, brand.' hoor ik ook nog steeds. Een dag later probeerde ik het opnieuw, ook niet gelukt ... Dus dat probeer ik niet meer.
Maar ons brood ... Dat wordt hier al weken thuis gebakken en sinds dit weekend lijkt het recept te lukken .... Grote meneer ziet het ook weer zitten, dat zelf gemaakt brood ....

Ik ga erin kruipen hier, de teksten worden hier steeds chaotischer ...
Veel plezier iedereen deze week! Geniet nog van de koude, binnenkort doen we weer niet anders dan muggen wegslagen en zweten ..

Rijtje kaptruien

Op deze moment zit ik helemaal in de kaptrui modus. Dankzij een vriendin kreeg kleine meneer een super leuke Walvis trui. Hij is er helemaal weg van 'kaptein joko ook walvis' . (vertaling kapitein winokio zingt over een walvis). En daarstraks probeerde ik even snel een kikker trui te maken. Snel  dat was om te lachen ja.... Alles ging goed, tot aan de boordjes ... Te smal geknipt, niet goed vast gestikt, kapot geknipt, naald gebroken, alle draden gesprongen, en als klap op de vuurpijl ... Er fout aangezet. Die boordjes daar ben ik meer dan anderhalf uur mee bezig geweest. Maar hij is geweldig content: 'niet Elise, wel Leon' zo fier op zijn trui helemaal van hemzelf.

Kleine dame kreeg er ook eentje,uit restjes.zij is wel content, ik iets minder. De combinatie is niet mijn ding, maar ze is er gelukkig mee. En meer moet dat niet zijn.

Eerlijk gezegd, het zijn geen truien. Gewoon enkele tricot, dus wat dun om als trui door te gaan. Maar stilaan wordt het wel warmer en dan is het goed genoeg ...

Er volgen er zeker nog. Vooral omdat ik nergens inde klerenwinkels dingen vind die me liggen. En ... Ik vind het wel fijn als onze kinderen, zoals vandaag in mijn kleren rondlopen. Het zijn wel fiere kinderen, 'mama gemaakt' 'mama maakt'. En net zoals het 'mama brood' valt dit wel enorm in de smaak...

Een fijn weekend!

Iedereen gaat mee

Tijdens de kerstvakantie gingen we met een boel vrienden op vakantie om oudjaar te vieren, want ... Niemand zag de verplichtte nieuwjaarsbezoeken zitten. Je weet wel, steendood van de vorige nacht, alweer aan tafel kruipen. En meestal met andere mensen die er al net zo weinig zin in hebben dan jezelf waardoor het allemaal nog saaier wordt. En dan moet de de dag daarna alweer terug gaan werken. Tenminste ... Zij die niet in het onderwijs staan ...

Wij dus weg. 10 volwassenen, 6 kinderen tussen 21 maand ( die van ons) en 9. Een koppel ging zonder kinderen, want zij zijn al 21 en dan nog 2 vrijgezellen mannen. Pffffff,wat een stress is dat. Hoe goed je het probeert te plannen, alle ritmes van de kinderen liggen anders, alle afspraken van de ouders liggen anders. En ook maar proberen om vakantieafspraken te maken, dat geeft alleen maar meer gedoe en stress bij de kinderen. E afspraken niet maken, dat geeft dan alleen maar meer stress bij de ouders en vooral de mensen zonder of met oudere kinderen.
Probeer maar eens het nachtritme en de spelletjesavonden van de kinderen af te stemmen op het normale dagritme van de kinderen? Spelletjes spelen tot 2u s nachts en het eerste kind was al even wakker om 3 u ( die van ons) en de eerste kinderen waren wakker om 6.30u. Dat gaat toch niet?
Je moet ook maar eens proberen om de kinderen dan stil te houden tot 10u? Volwassenen aten om 10u, maar wilden gaan wandelen om 12u terwijl uiteraard het eerste kind al weer honger had en een uurtje later weer steendood was.  Enfin ... Je weet wel ...

Stress dus ... Ben nog altijd aan het bekomen en ik vraag me ook af hoe we dat 14 danken gaan volhouden in Kreta ... 8 volwassenen 4 kinderen ...peuter, kleuter en lagere schoolkind ...

Leuker was wel dat we op 31 december een neefje mochten verwelkomen in de familie en bijna elijktijdig een berichtje kregen dat het te verwachten nichtje al van zich liet horen. Gelukkig voor haar heeft ze nog op zich laten wachten tot 29 januari ... Beide kinderen ontvingen ondertussen een vlaggenlijn en een deken ... Leuk om te maken, leuk om te geven ...

Maar ... Als je niet de enige naaister van de familie bent ... Dan zijn er wel wat meer dekentjes en vlaggen in de omloop.

Een prettig weekend!

Ik ben toch niet te laat

Met de winterbroek? Ze is eindelijk af. Een geweldig duidelijk patroon is het wel, maar al je dan perse uw eigen ding wil doen, dan ben je wel even bezig. Geen plooike vooraan, want dat ging niet in de 'rib', geen knoop of rekker, gekleurde zakken.

Ik stikte ze een paar weken geleden al in elkaar, maar toen was het zo breed bovenaan, zo'n onding dat ze het nooit wilde aandoen. Maar nu is ze af. En de koude is voorbij ...
Ze ligt klaar voor morgen. Hopelijk wil ze ze aandoen, want ... Het is geen rok.

Bye bye tafel, hallo tent

20 dagen te laat was ik met dit project, maar het is ( voorlopig) af. Zo'n tafeltent stikken, het lijkt mee te vallen, maar eerst is het geweldig moeilijk. Toch voor mij, want je begint er niet zomaar aan, even nadenken is verstandig. Want als je eerst de doeken aan elkaar zet, kom je er niet, ik toch niet.

2 zondagen tussen de soep en de patatten hard werken en het ding was klaar. Maar niet helemaal, er moet nog een huisnummer op, bloemetjes, een auto? Een vogel?

Ik heb ontzettend gesukkeld met dat eerste raam, gewoon niet wetende hoe eraan te beginnen. Het zijn daar stiksels en stiksels over elkaar geworden. Maar eens dat eerste raam er stond ging het eigenlijk gemakkelijk. De lakens heb ik aan elkaar gezet met de overlock en zo was het meteen schoon afgewerkt.

Groot nadeel nu ... Ik ben mijn enige tafel in huis kwijt ... Dus wordt er nog minder genaaid nu ...

Het zal trouwens goed zijn dat het wat beter weer is, alleen maar voor de foto's want ik ben stiekem wel fan van dit weer. Dus voorlopig zeer slechte foto's ...

Kleedjesstress

Sinds de aankoop van mijn naaimachine, nu 1 jaar geleden, is onze dochter fan van kleedjes. Ze had al de oma die op geregelde tijdstippen een kleedje stikte. Jammer genoeg werden deze dingen nooit gedragen, fout model, fout stofje ... Tenzij natuurlijk als we daar op bezoek gaan. Schandalig niet.

In de rush naar onze vakantie toe, stikte ik nog snel een kleedje. Ik tekende een patroon naar een kleedje dat ze graag draagt. Gebruikte de overlock en het ding stak op een uurtje in elkaar. Jammer genoeg moest ik het geheel terug uithalen, wegens te breed, veels te breed.

Maar nu past het ... Al zijn er nog een paar problemen. De kraag valt open naar achteren. Niet erg, maar het is wel frisjes. En mijn eeuwig terugkomend probleem ... De omkrullende zomen ... Wat ik ook doe, het plooit steeds op de naad terug, ook al werk ik met een tweelingnaald. Iemand een tip?

 

En dan vergeet ik het alweer ... Een super 2013! Geniet ervan!