Ik weet dat ik niet mag zagen als het over het slapen van de kinderen gaat. Want bij andere,kinderen gaat het vaak heel wat minder goed dan hier thuis. Maar op deze moment ben ik even genoeg nachtmama geweest. Ik ben moe, ik wil slapen.
Kleine meneer slaapt goed, wordt sporadisch 's nachts eens wakker, krijgt dan een flesje en slaapt meteen terug. Na 15min ligt die weer te slapen. En ja onze 2,5jarige krijgt nog een flesje, dat werkt. Hij heeft bijna 2 jaar elke nacht rond 3u wakker geweest voor een flesje, toe duurde het gemakkelijk een uur eer hij terug sliep. En het eerste 1,5jaar was hij elke 10min terug wakker, krijsende van de pijn. Hij had last van bepaalde voedingsstoffen en eer we daar uitkwamen was er al een hele tijd van drama en nachtelijke onrust voorbij. Na natuurlijk het afbouwen van de nachtelijke aandacht en rituelen.
Kleine dame sliep goed tijdens die moeilijke 1,5jaar. Alsof ze wist dat het niet anders kon. En ook daarna nog sliep ze redelijk, vooral lang 's morgens. Tot een uur of 8u, 10u kn het weekend. En nu sinds de kerstvakantie gaat het enorm moeilijk. Inslapen is moeilijk, tot 10 keer op en neer voor ons. Gillen, huilen, aandacht trekken. Met als gevolg kleine meneer ook wakker ... En als ze dan is ingeslapen wordt ze ook elke nacht weer wakker en heeft ze aandacht nodig om dan tussen 5.45u en 7u terug aan ons bed te staan. Wakker. Ze zit niet goed in haar vel. Er zit een kleuter in de klas die plaagt en misschien zelfs pest. Daar zijn ze mee bezig. Ze pikt ook alles op, wat er gebeurt. Heeft alles gehoord, gezien en geroken. Harde en repetitieve geluiden zorgen ook uren daarna nog voor onrust en stress. Ik begrijp dat allemaal. Heb voor de meeste dingen wel een soort van oplossing. Maar voor 's nachts loopt het niet goed.
We kunnen streng uit de hoek komen, maar dat heeft alleen maar tot gevolg dat we met zijn allen wakker zijn. Dat het slapen nog moeilijker gaat verlopen. Want ze zit met iets... Het lukt voor de aandacht en alsof momenten ... Dat zegt al genoeg. En eerlijk gezegd heb ik daar s nachts geen zin in. Dan wil ik slapen. En zij moet ook slapen, veel.
Dus blijven we proberen, maar vrolijker wordt ik er niet van. Deze nacht 4keer uit bed ... Het helpt niet... Gelukkig ben ik thuis, hoef ik niet te presteren. Terwijl ik wel het gevoel heb dat dat beter zou gaan dan thuis te hangen ... Ach ja, vannacht proberen we nog eens opnieuw.
