Belofte maakt schuld ...

Ik zeg snel ' ik heb er nog wat van over, van die stof. Ik kan er een rokje van maken?' En dan moet je dat doen natuurlijk. Maar het te doe lijstje is ondertussen al zo lang geworden, het moeilijk wordt om een keuze te maken. En zo blijven sommige dingen langer liggen dan gepland.

Vrijdag vloog ik erin. En toen vloog het weekend erin. Maar ik had me voorgenomen om het rokje tegen het einde van het weekend klaar te hebben. Wat betekende, een zondagje geen zetelhangen. Ik stelde de kinderen teleur om er tijdens de laatste 10min TV kijken er niet bij te komen zitten, want eens erin is niet meer eruit. Grote meneer stak de kinderen in bed en ik kroop achter het stikmachien.

Na wat gesukkel en gebroddel zijn er 2 rokjes klaar. Eén beloofd rokje voor het petekind van grote meneer, tevens vriendinnetje van kleine dame. En ook een rokje voor kleine dame.
De binnenkant, die gelukkig niemand ziet, ziet er verschrikkelijk uit. Dat moet beter, absoluut. Maar voor nu, goed genoeg.

Volgend project: broek voor mezelf ...

Roos, rozer, roost

Inderdaad, veel rozer kan het niet. :-) maar voor een pyjama kan het wel dacht ik.

Dit stofje kon in in Kapellen niet laten liggen, het lag op het koopjesrek (2euro per meter). Kleine dame was er deze keer niet bij en toch had ik dus roos bij, bij thuiskomst. Daar was ze meteen verliefd op het stofje. (Ik op het patroon van het stofje)

Vandaag nam ik de tijd, terwijl de kinderen nog maar eens naar de aankomst van de Sint keken, om te beginnen aan dit snelle projectje.
Ik gebruikte patronen uit Ottobre 4/2013.  De Rascal, t-shirt voor de bovenkant. De eerste raglanmouwen, dat stikte vanzelf. Zo gemakkelijk. En de Ultimate Casual voor de broek, maar dan zonder alle speciallekes zoals zakken. Goed genoeg voor een pyjama.

En zo gaan er nog gestikt worden, zeker weten.

Ondertussen ben ik ook weer helemaal vriendjes met mijn naaimachine. Deze keer is het spoel er geen 1 keer uitgevlogen, wat wonderbaarlijk is. Maar de ingebouwd boventransportvoet en de overlocksteek voor elastische stoffen, daar ben ik echt vriendjes mee geworden. Zo gemakkelijk ...

En nu ga ik even meegenieten van de zondagse perikelen in huis ...

Nog een fijne zondag !

De eerste week voorbij

En mijn wasmachine deed overuren, ik kocht nog extra onderbroeken ... Want na de eerste schooldag waren er 5 broeken in de was, 5 nieuwe mee in de boekentas en eentje aan ...

Maar goed de eerste week is voorbij en het ging redelijk goed. Geen tranen bij het afzetten, wel een half uurtje later. Dag 1 was hij enorm overstuur, van 9u tot na de eerste speeltijd. Gelukkig kon hij nog even spelen voor ik hem kwam halen. Dag 2 ging het al wat beter, weende tot voor de speeltijd. Dag 3 maar even en dag 4 ook heel even en bijna droog. En hij ging in de namiddag ook terug. Hij doet het goed, heel goed dus.

En dan gingen we een weekend naar Kopenhagen, alleen grote meneer en ik. De eerste uitstap zonder kinderen, schandalig eigenlijk dat het zo lang geduurd heeft.

En gisteren ging hij weer naar school. Zonder ongelukjes, wel natte broeken van de regen plassen. En vandaag hetzelfde. Hij vind het zelfs al leuk.

En ik ... Wilde op zijn eerste schooldag een t shirt naaien, maar toen brak de tweelingnaald, knapte telkens de draad bij het overlockstiksel met de naaimachine. Gelukkig kon ik het dinsdag op Schoten stikt afwerken. De tweede t shirt liet dan weer een hele week op zich wachten maar geraakte vandaag ook af.

Deze t shirts maakte ik volledig met de naaimachine. ( overlock doet het niet meer goed). Dat overlockstiksel werkt heel mooi af. Ik zou het op foto willen laten zien, maar grijs garen op grijze stof zie je niet. Verder gebruikte ik dezelfde stof van de t shirt voor de boord, wat het er minder als een pyjama doet uitzien. En ik overstikte deze boord met een tweelingnaald, gebruikte 2 verschillende kleuren bovendraad. Dat geeft het net dat ietsje anders én het maakt het inrijgen en wisselen ook wat gemakkelijker en vooral sneller. En ook dat werken met de tweelingnaald gaat heel wat beter nu ik ontdekte dat ik mijn garenklossen allebei rechtop kan zetten. Nu worden er geen steken meer over geslagen. 

Verder kan ik me meer dan bezig houden, ik geraak gewoon niet rond. Jammer wel want veel extra naaien zit er niet in.   Jammer

Het huis uit

Het is zo ver en ik moet me, gezien de megakoppige fase, een beetje inhouden om niet ' joepie, hij gaat naar school' te roepen.

We zijn er dus geraakt, hij is er klaar voor en droog ( tenzij hij te koppig is en zegt, 'nu doe ik gewoon in mijn broek')

Vlak voor de herfstvakantie gingen we al eens kijken in de klas. Toen hebben we hem dat ganse uur niet gezien. Hij zat meteen aan de puputer ( computer) met de andere kinderen en maakte al van zijn oren dat hij er niet de hele tijd alleen mee mocht spelen. Hij ging er voor de eerste keer er ook op toilet met een 'brilleke'. Dus dat lijkt alvast goed te zitten.

En toen we naar huis gingen kregen we ook nog een lijstje met spullen die we nodig hebben. Gewone dingen, maar als mama met een naaimachine wil je graag alles zelf maken ... .
Deze week waren we op vakantie dus moest alles last minute ... En klaar is het niet. Er liggen nog 2 geknipte t shirts klaar. Die zijn dus voor een andere keer.

2 gepimpte fluo vestjes. Een prinsessen voor kleine dame, een dino voor kleine meneer.

2 rugzakken lintjes voor de kaftjes aan op te hangen ( anders liggen de heen - en weerkaftjes meer thuis dan op school)

De zak voor de reservekleren:

( de zak ziet er wat raar uit, dit komt door de te hard opgespannen elastiek van het voorzakje. Hierin zitten de plastieken zakjes voor de natte broeken.)

De zak voor de turnschoenen en gepimpte turnschoenen:

En neem daarbij nog het tekenen van de bergen kleren en reservekleren en mijn dag was weer goed gevuld.

Ben benieuwd naar morgen ....

Frustratie naaien

Iets wat ik de afgelopen weken meer dan eens deed. En vooral bij dit laatste project. De winterjas voor kleine dame. Het plan was eigenlijk om een jas voor mezelf te naaien. Maar toen ik een geweldig stofje kreeg van de oma van grote meneer, kon ik dit niet laten liggen.

Het werd de jas uit ottobre 6/2012. Het patroon was de eerste hindernis. Want de patroondelen werden voor een deel nog gebruikt bij een andere jas. En zo was de middenvoorlijn, de kniplijn van het andere model. Hoeveel lijntjes ik ook overgetekend had, deze keer allemaal, als ik het model niet doorheb, lukt het niet.

De jas werd 3 keer volledig uit elkaar gehaald, een gans klosje garen ging erdoor, net als wel wat bloed, zweet en veel tranen.

En nu is hij klaar en het klopt nog steeds niet. Maar gelukkig compenseert de mooie stof alle fouten ...

Hopelijk valt die nu niet uit elkaar op de speelplaats ...

Op naar het volgende.

De schoonzus

De lievelingstante van kleine dame, want ... 'Daar mag ik altijd zelf echt koekjes en cakjes bakken ...' Die schoonzus opent morgen haar eigen zaak. Villa Vanilla, het is er geweldig lekker. Echt waar. Gisteren mochten we nog eens gaan proeven op de openingsreceptie ... Zo lekker zelfs dat avondeten niet nodig was ...

Jo, de tante dus, kreeg van ons nog eens cadeautje. Ze vroeg een zak voor haar tafel van de markt. Een oproltafel. En dat kreeg ze ... Maar dan een 'sjieke'.
En dat was voor mij eens oefenen in recht stikken op lange stukken. Toch wat knoeien hoor, want die zware lap stof schuift steeds van de tafel. Maar uiteindelijk ben ik toch content. 




Smakelijk!

( en bezoek ze eens op de markt van Kontich, Mortsel of Aartselaar of gewoon op haar site)

Nep, nep, klaar

Nog eens tijd voor wat stoeferij. De afgelopen 3 dagen was ik, tussendoor, bezig aan mijn eerste 'echte' handtas. Zo eentje uit 'Zo Geknipt'.

Maandag trok ik met mijn 2 naaibuddies (en meer) naar Kapellen en kreeg daar veel goed advies (van hen). Ik ging naar huis met nepleer, een 2euro stofje, nog een 2 euro tricot en 2 broeken stofjes voor mezelf. Maandagavond tekende ik het patroon, wat niet echt moeilijk was. Ik wilde de kleine handtas met rits maken. Dus een beetje aanpassen en hertekenen. Dinsdag was een eivolle dag met : hulp op school bij kleuterzwemmen, bezoek van bomma hier thuis, de eerste sportles van kleine dame en s avonds Schoten Stikt. Een kop vol snot en hoofdpijn zorgde voor meer stress dan wat anders. Maar gelukkig had ik vandaag een beetje tijd ... . Na een paar uur zat ze in elkaar. En het is geweldig meegevallen.

Dat nepleer stikt als een trein. Ik begon met een jeansnaald en eindigde met naald. Nr 70, dat ging geweldig. Zelfs 4 lagen over elkaar. Ik twijfel wel een beetje aan de stevigheid, want dit nepleer rekt serieus.

Ik ben content ...




Dit smaakt naar meer ...