Rik

De eerste dag van dit jaar las Elise haar eerste woordje, ik. Op dag 2 plakte ze er een letter voor, Rik of mik. En op dag 20 kwam er een echte Rik tevoorschijn. Het zoontje van mijn broer en zijn vrouw, broer van Maud. Rik ... 'Ik kan dat lezen' werd alvast grondig bekeken door kleine meneer en ondertussen ook al 100000000 keer herlezen en geklikklakt door kleine dame.

Hij was er op tijd bij, maar als de mama zich niet meer goed voelt, dan is het gedaan, dan moet hij eruit. 

Deze middag nog een Sms'je, ingeleid. Maar ... Vorige keer duurde het nog meer dan 1,5 dag eer zijn grote zus er was. Dus zaten we nog niet op hete kolen. Maar een paar uur later al kregen we een telefoontje. Het petekind was er.

Rik was al lang verwacht en zijn uitzet, daar werd naarstig aan gewerkt, het eerste deeltje, want er komt nog ... 

De reuzenspeelmat zat al lang klaar in mijn hoofd, maar de uitwerking liet nog wat op zich wachten. Ik wist al even dat het thema uiltjes zou zijn. Ik kreeg zelfs al het prentje van het kaartje toegestuurd, maar  ik tekende toch maar zelf een exemplaar.

Zacht floer, zachte softcactusstof. Maar geen extra belletjes en frulletjes. Lang heb ik daarover getwijfeld. Toch maar een gewone speelmat of mat voor op de slaapkamer later... Want dan ben je niets met extra belletjes en knisper.  Enkel de vleugels en poten werden nog wat opgevuld ... Maar tegen dat hij groot is zijn die toch helemaal plat.

Ik ben er zelf wel trots op, het is zoveel mooier live dan op foto. Want van foto's trekken, heb ik echt geen kaas gegeten.

De vlaggen lagen al klaar, nog niet aan de lijn gestikt. Das was voor morgen gepland. Maar veel tijd kostte het niet om het snel in elkaar te stikken. En zijn naam ... Die moest er ook op.

Een sleurzak, voor hem als hij wat groter is of voor de mama als ze even snel ergens naar toe moet of ...  Het werd nog eens een kleine versie van de 'Lady Lotta'

                  En mijn vinger mocht er precies ook bij ;-) 

        Twee keer zelfs. Steek het maar op de 7 haasten, waarmee deze foto's getrokken werden.

En een stel knisperdoekjes. 

En wat staat er nog gepland ... Dat komt wel ... Tegen de babyborrel ... Of misschien wat eerder.

En kleine Rik, ik doe net zoals de meter van kleine dame hier: ( bedankt voor je idee trouwens)

Als je 1 m bent, houden we een meter dag ... Haal je de 2 m, dan nog eens!

Geheime zaken en grote plannen

De ideeën blijven hier maar komen. De vragen blijven binnenstromen, (van de kinderen)

Zo verjaart de juf en 'mama, jij kan wel een vlaggenlijn maken he' en gaat ze naar de Chiro (joepi!!!!) maar 'de lokalen zijn daar door leeg, kan jij geen vlaggen naaien?'

Zo moet ze naar een verjaardagsfeestje en 'mama, maak jij een kussen?'

En zo zag ik dat de vlag van de kleuterschool, kinderen komen waaien als de ouders de speelplaats op mogen, die vlag bestaat uit een stok en een vlagje. Daar wil ik precies ook iets aan doen.

En dan is er nog een petekind, onderweg ...

Grote plannen dus ...

Gelukkig ook veel zin om te naaien.

 ( in juli kreeg mijn schoonmoeder nog een cadeautje. Een wasspeldenzak ( want de kinderen speelden te hard met het hare), een zakje voor een zonnenbril en een laptophoes. Allemaal in 'van die mooie bloemenstofjes'.)

Kleedjes en grote stappen

De eerste schooldag was ... Speciaal. Kleine meneer besloot nog ziek te worden en mocht dus nog langs de kinderarts. En dat op de eerste schooldag, stikkapot terwijl hij eigenlijk in bed moest liggen. 1 september en we zitten al weer aan de aerosol. Stevig kereltje wel, wilde naar school terwijl hij af en toe de longen uit zijn lijfje hoest.

Jarig zijn op de eerste schooldag is ook speciaal, gelukkig was er niemand van de kinderen jarig. Ik mocht van een vriendin aan de schoolpoort nog een cadeautje ontvangen. Dat brak de spanning een beetje bij kleine dame. Want die mocht naar het eerste. Spannend ... En met tranen. Maar die zijn er altijd, altijd bij nieuwe dingen, altijd bij stappen zetten.

Uiteraard viel de eerste dag mee en ook de tweede en de derde. Daarna begon het zwaarder te worden. Kleine dame kreeg het ziek zijn van kleine meneer mee, sliep nog minder ... . Spelen gebeurt ook in het eerste leerjaar. Maar ... Te weinig vind ze. Dit weekend besloot ze terug naar de kleuterklas te gaan ... Tzal pikken morgen.

En vandaag voor de eerste keer naar de Chiro. Maar geen succes. De opening was zo overweldigend dat we kort daarna vertrokken. Om een half uurtje voor het einde nog even naar de actie te gaan kijken. Volgende week gaan we echt! ( hopelijk)

En voor mij ... De thuisblijfmama mocht de afgelopen dagen weer achter haar naaimachine zitten. Ze kreeg nog 2 nieuwe kleedjes. Allemaal stofjes die al weken, maanden in de stoffenkast lagen, maar waarvoor de tijd ontbrak. Nu staan er nog,geboortecadeautjes, een beloofd rokje en kleedje voor een vriendin, broeken voor mezelf en kleine meneer ... En een naaitas.

En de komende weken gaat er nog veel genaaid worden ... Jij ook?

Terug naar school

Straks is het zover en worden we weer overspoeld door huilende kinderen op de tv. (Moet dat nu?) de eerste schooldag. Kleine dame trekt naar het eerste leerjaar. Goed hè. En geen, ze worden toch zo snel groot ( gelukkig maar) ... Neen die fase ga ik niet missen. Net zoals de andere fase's die gepasseerd zijn . Ik mis dat niet. Ze hebben het gehad, ze deden dat telkens goed en haalden eruit wat erin zat. Neen, ik ben elke keer weer blij voor die nieuwe fase.

Het eerste dus. Ze was er klaar voor, maar de tranen deze avond verraden de spanning. Logisch ook. Die speelklas wordt een leerklas. Morgen wordt het even moeilijk, maar s avonds met het eerste woordje lezen zal het wel wat anders zijn ...

Ze krijgt een nieuw kleedje, gemaakt tussen de soep en de patatten. Ken je dat, te druk om door te werken, maar af en toe wat knippen en een naadje stikken ... En het kleedje geraakte nog net klaar.

Het duurde nog wat langer dan dacht, want kleine dame houdt niet zo van passen. En door dat rap rap gepas leek het alsof het bovendeel 6 cm te kort was. Dus knipte en stikte ik nog een extra stofje met een schoon paspelleke ertussen. Deze ochtend toch nog eens passen, wat bleek ... Een zoom van 9cm was nodig. Dus vloog dat stofje met paspelleke er weer tussenuit. Ging het maar zo snel als het stikken. Want paspel steken met een overlock gaat zalig nauwkeurig en snel. Maar dat loshalen ...

De foto's zijn wat flou, de wind liet het kleedje niet hangen.

Denk daarbij nog een grote vlinder op de diadeem en glanzende roze schoenen ... Dat komt toch goed he! 

Veel plezier morgen ! En thuisblijfmama's, drinkt nu maar eens rustig uwe koffie, ga rustig naar toilet en luister naar de rust ... .

40

De vakantiedrukte heeft me ingehaald. De afgelopen werd er ampe genaaid, op de 20 reserve shorten voor de kleine man na. Deze werden met de overlock gemaakt, dus kon ikzelf ook maar amper naaien noemen. Ik probeerde wel, maar het resultaat liet steeds te wensen over. Om één of andere reden lukte het niet om de dingen mooi af te werken. 

Maar gisteren en eergisteren ben ik er weer even ingevlogen. Want  niet ik, wel een vriendin, werd 40 en ze werd gisteren verrast op een feestje. 

Aangezien ze VB in de Chiro wordt, wilde ik uit een ouder chiro uniform een tas maken, maar ik vond niemand bereid om zijn oude uniform te laten verknippen.

Op zoek dus naar een ander geschenk.

Na onze vakantie had ik maar een paar dagen tijd om iets te vinden. Gelukkig bestaat er dan pinterest, een vat vol ideeën. We kregen slechts 1 tip, een droom om eens naar Kopenhagen te gaan. Maar meer dan 1 reisgids heeft iemand ook niet nodig he. Een vriend van ons woont tijdelijk, al bijna 2 jaar, in Kopenhagen en leidt dus geregeld iemand rond, hij weet dus als geen ander wat je wel of niet moest zien. Ik vroeg hem een lijstje van 40 eventueel 80 tips. En die kreeg ik.

Ik beplakte 40 theelichtjes met wasabitape. En voorzag elk lichtje onderaan van een kleine tip.

Verder maakte ik ook een vlaggenlijn van 40 vlaggetjes en stikte op elk vlaggetje 1 tip. De tips kunnen ze er gewoon aftrekken. En de vlaggenlijn zal zeker en vast nog gebruikt kunnen worden, een mama van 2 jonge kinderen en een schooljuf weet wel waar ze te hangen.

Klaar om af te geven. Ben benieuwd wat ze ervan vond, ...

En nu vlieg ik er terug in se. Het kleedje voor de eerste schooldag moet nog af ...het eerste leerjaar begot ...

Rondje voor mezelf

O wa zie ik af met dat warme weer. Ik vind dat verschrikkelijk. Elke 'inspanning' is me teveel en met 2 kinderen doe je wel wat. Ik zweet dan zoooo verschrikkelijk, dat ik me vaak meerdere keren per dag omkleed.

Dus dan is het snel tijd om je eigen kleerkast eens wat te vullen.

Een rok, die net nat werd in een zalige plensbui. En ondertussen al 3 topjes. De rok tekende ik een beetje zelf, aanpassen van een aantal patronen en klaar. Het omzomen is niet echt gelukt. Zoom staat een beetje bol, door de brede tweelingnaald. 

Dit krijg ik maar niet deftig geregeld. De spanning aanpassen heeft absoluut geen effect hier, buiten dat het er nog slordiger uit ziet. Neen ik gebruik gewoon een smalle tweelingnaald, als ze niet net gebroken is natuurlijk.

De topjes, komen uit een ottobre. Supermodelletje, snel klaar, op een dik uurtje. Er liggen er nog 2 geknipt klaar. Hopelijk lukt het me straks nog.

En nu ... Ga ik genieten van ons frisse huis! Gedaan met de hitte, hopelijk voor een tijdje

Herstelwerkzaamheden

Dat ene stapeltje, dat alleen maar groter wordt, werd vandaar een beetje kleiner. Want de nood was hoog.

Broeken die perfect passen, maar enkel de rekker was te straf, werden voorzien van een langere rekker.

Rokjes, die een kleine cm te kort zijn, maar nog perfect draagbaar in de tuin of bij het spelen, werden voorzien van een rolzoom.

Een verse rekker werd gestopt in een rokje, gemaakt voor de dochter van een vriendin. Gemaakt uit 1 van haar favoriete kleedjes.

En als laatste ... Werd het knopenpad vastgenaaid ... Maar niemand mag weten dat ik dat gedaan heb ... Waarom? De schoonbroer kreeg van zijn oma een hemd, veel te breed vond hij. En hij nam een pot houtlijm en plooide het hemd tot het paste, smeerde de lijm en klaar. En toen dacht hij ... Als ik dat eens aan mijn schoonzus vraag om goed vast te zetten ... . Dat deed ik. Gewoon zoals hij vroeg, zonder extra aanpassingen. Niet gemakkelijk, stikken door een laag houtlijm ... Naast een rij knopen. Want die eraf halen was geen optie, het garen waarmee de knop werd vastgezet zat vol houtlijm en geraakte niet los ...

Maar tis gelukt en alles is klaar. En de foto ... Is heel wazig. Sorry.

Geniet nog van de zomerse dag, nat of droog!