Pagina's

woensdag 29 februari 2012

Er kan altijd nog

Een zieke bij, er kan altijd nog een zieke bij. Maar dan wordt het wle weer de originele tekst,' er kan altijd nog een tandje bij'. Ja, kleine meneer, die er bovenop leek te zijn, heeft sinds gisteren opnieuw koorts. En ik denk ook al de dag daarvoor. Maar nu we hem bij iedereen moesten acherlaten, werd er niet consequent koorts gemeten. Een goede tip die ik onze huidige en toekomstige babysitters wil meegeven, ... Het is niet omdat een kind speelt en vooral dat hij er niet echt ziek uitziet en je geen koorts voelt dat hij geen koorts heeft. Maar dat willen ze blijkbaar niet geloven ...( ff beetje frustratie)
Maar ik mag niet klagen, want van her en der komen er helpende handen. Niet gemakkelijk 4 gezinsleden. Eentje ziek in het ziekenhuis, eentje snipverkouden ondertussen daarbij, eentje nog altijd wat ziek die over en weer rijdt, eentje die ook maar moeizaam lijkt te herstellen.
En eigenlijk wil ik tegen het weekend iedereen herstelt zien ...

De kleine dame in het ziekenhuis heeft het zwaar. Zeer veel, zinloze huilbuien, onredelijke verwachtingen en eisen, ... ' ik wil een glassen ( metalen koffielepel)lepel, geen plastieken maar dat krijg je hier niet. ' ik wil AL die spaghetti' zo'n berg die mama nog niet op kreeg, ... Ik wil ... ' alleen maar naar huis' Ik ook, maar dat kan nu nog niet, ' jij bent mama, jij kan alles' ...
En dan heeft ze ook precies van die vreemde, zonder remmingen buien, zomaar lachen, boos worden ... Grappig soms. Zo ging ze tijdens haar slaap plots recht zitten, nam ze de darm van het infuus en net de plaats waar ze de antibiotica inspuiten, ging ze alsof drinken. Dan ging ze weer liggen en sliep verder.
maar ze eet en drint amper en slaapt weinig, dus ik vrees dat we nog niet meteen weg zijn.

Er kan ook altijd nog een handwerkje bij, dus de haakzak is hier aangekomen. Ik ben begonnen aan appeljasjes voorhet uitdeelcadeautje. En verder wil ik absoluut dat zakje voor de iPad maken, liefst iets groter wegens de harde cover hier( nodig voor de kinderen) want dat mis ik wel hier. Een handige plek voor die internetdoce die je elke keer weer moet ingeven. En ook zakjes voor al die kabeldingen. Een oplader voor iPad, iPod met oortjes, gsm van papa en mama. En al die draden zitten constant door elkaar.

Ti's alweer een mega epistel geworden denk ik.
Dus bedankt om te blijven lezen en te reageren. Want dat is wel fijn.

Een fijne dag voor iedereen.

dinsdag 28 februari 2012

Ole, overnachten in het ziekenhuis

Het moest er van komen. De kleine dame bleek toch de ziekste te zijn van den hoop. Longontsteking en griep. Dus zitte, we in het ziekenhuis. Want ... Eten en drinken daar deed ( doet) ze niet meer aan mee. Pffff ellende. En verschrikkelijk hoe lang een kind met 39,9° moet wachten op een bed en onderzoek. En gelukkig dat ik blijkbaar ook lid ben van de BVV, zodat ze toch een slokje water kon drinken op de momenten dat het nodig was. Maar het ergst is nog ... Zien dat ze je doodzieke kind pijn doen en daar, volgens mij, niet gepast op reageren. Ik heb van die oerkreten gezien, een kind dat de dokter een mep gaf. ( goed gedaan, moet je maar niet zeggen dat het niets is). En als je dan na de strijd tranen in je ogen hebt, dan komt er amper reactie ... Gelukkig zijn ze op de kinderafdeling kindvriendelijker.

Grote meneer moest dus, ziek, zorgen voor kleine meneer. Hij belde me net, fier, kleine meneer heeft doorgeslapen. Om dan een half uur later terug te bellen ... Heeft ook terug koorts. En hoest eigenlijk ook een beetje ... Misschien moeten we ook een RX bij hem laten nemen ... Ik had echt niet in de gaten dat kleine dame een longontsteking had. Een verkoudheid ja, maar ze hoest dan ook al de ganse winter. En wie hoest er nu niet ... . Straks eens informeren ....

Ik verveel me hier redelijk dood. Haakwerkjes genoeg eigenlijk, ik zag bv de appeljasjes ... Zou dit niet leuk zijn als cadeautje op school? Als ze jarig is? Maar we zijn halsoverkop moeten vertrekken en heb dus niets bij. Hopelijk lukt het me om overheid te gaan... Grote meneer vind nooit de juiste spullen.

En pfff erg om te zeggen. Ik heb kleine meneer echt verschrikkelijk gemist. Nog nooit heb ik hem een nacht niet gezien, gevoeld, gehoord. ....

Op naar deze nieuwe dag. Hopelijk heeft iedereen een gezonde dag vandaag !

maandag 27 februari 2012

Ik ga me moeten haasten

om klaar te zijn met de voorbereidingen voor kleine meneer zijn 1ste verjaardag. Want dat was ik even uit het oog verloren. Qua kroon ben ik er al uit welke ik ga maken. Deze lijkt me wel handig. Ik zag er ook wel toffere verschijnen, maar ik denk dat het zonde van de tijd zou zijn. Ons kleine brut geweld laat dat ding nooit langer dan 30seconden staan.
En dan zag ik hier het toffe idee om een hemdje voor hem te maken, een broek daar ben ik al mee bezig. Die zou wel af geraken. Maar dan moet het wel minsten 25° zijn eer hij die prettig gaat vinden. Een hemdje dus. Is dat gemakkelijk om te maken? Zijn er tips qua patronen? Gemakkelijke patronen best, want mijn naaikunsten zijn nog niet geweldig.

Ik denk dat ik de komende Schoten Stikt eerder daar aan moet werken ... Wel jammer want dat andere voorstel, daar had ik wel zin in.

Hoe gaat het hier verder? De beide heren zijn aan beter hand. Grote meneer heb ik bijna de ganse dag gezien vandaag, nog niet gehoord. Maar zijn hoofd kwam al boven de rand van de zetel uit. Kleine meneer ... die zie ik voldoende. Hij blijft het liefst vlak naast me, nog beter is gepakt te worden. Gelukkig kon hij genieten van  het rustige geraas van de naaimachine. Dat blijft hem fascineren. En heb ik de verschillende onderdelen van de broek kunnen zigzaggen. Een overlock heb ik niet en ik wil het nog even uitstellen om met deze vrienden te leren werken. Eerst mijn machine beter leren kennen.
Maar de kleine dame ... tja die heeft het helemaal vlaggen. Deze nacht zat ik even beneden met 2 koortsige en huilerige kinderen. Zij heeft de ganse dag in de zetel gelegen. De enige opflakkering was toen ze de straffe suppo kreeg. Ze reageert er altijd hevig op, deze keer vooral qua spraak. Ze heeft een uur lang als stadiomomroeper voor de TV gezeten. Ik  lag strijk, echt. 'Ja, nu is die weg. Allemaal lijnen en balletjes. En ze zijn weg. Weer balletjes, een beer. Dag muis met rare oren, (Mickey Mouse)' Ze bleef maar gaan. Zelfs tegen haar beren ... maar de koorts bleef maar geven.

Wat komt er nog verder bij op het verlanglijstje. Zeteldekentjes voor elk van ons. Het is hier nu een allegaartje van kinderdekens en als je ziek bent ... dan wil je toch het liefst van al een zacht deken ... . 

Hopelijk had iedereen een fijne avond en kan je genieten van een rustgevende nacht. (hier alvast niet, des te meer dat ik dat iedereen hier gun)

zondag 26 februari 2012

De achtergebleven fotokes

en het geweldige Virus wat ons  huis overheerst.
Tja kleine meneer heeft 40.1°C, dus ook geveld  door het griepvirus. Waarschijnlijk dus nog een kwestie van tijd eer de dames van het huishouden er aan geloven. Wel een lastige periode voor de kleine dame, aangezien de 2 heren veel aandacht vragen, schiet er weinig tijd voor haar over. Ook het zwemuitje is geschrapt, en school zullen we ook maar even laten, wie weet waarmee steekt ze de 2 heren hier thuis nog extra mee aan.


Dan de fotokes. Kleine meneer heeft het niet zo voor fototoestellen, alleen als hij ze mag vasthouden. Dus zo komt het dat u hier een schim van de broek ziet.
(Hoe krijg je die foto's er trouwens een beetje behoorlijk in, dit vind ik maar niets)

Het gsm-zakje en zakje voor de oortjes, allemaal voor de schoonmoeder. Het stofke kreeg ik op Schoten Stikt. Je kon er dus toch nog iets mee aanvangen. Beide dingen zijn trouwens goedgekeurd.


En dan die woordverificatie... Grrr wat heb ik, zoals blijkbaar zo vele andere, al op gevloekt. Met een ipad en de voorspellende woordenboek, het slecht lezen blijkbaar ... moest ik meerdere keren opnieuw intypen, herhalen, ... soms zelfs schermen terug openen. Maar dankzij de tips van Mamanon, is dat spul hier ook uitgezet (denk ik.)

Oké, de rust is weer voorbij. Kleine meneer is wakker.

Nog een laatste fijne schoolvakantiezondag.



zaterdag 25 februari 2012

Griep, grieperig, grieperigst

En ja hoor, ons gezin komt stilaan in de statistieken terecht. Grote meneer ligt al 2 dagen strijk, klein manneke ligt tussen zijn verwoedde stapbuien, ook in tranen. Kleine dame blijft zeer hevig spelen, lachen, op bezoek gaan, genieten. Grote dame ... Da's afwachten.
Maar ... Mannen kunnen echt niet alleen ziek zijn. Gisteren belde grote meneer me op, of ik even terug naar huis kom komen om medicijnen te nemen. Doodziek. Tja als dat je eerste griep is ... . Kleine meneer wil alleen maar gepakt worden ... .

En ik had zoveel plannen vandaag: broek 2 ineen zetten en broek 1 herstellen, keuken poetsen, afscheidsfeestje bijwonen ... En vooral de foto's van mijn broekencreaties en gsm zakjes online zetten. In de plaats ...deed ik de dochter naar haar meter, ruimde ik de keuken op, zette een extra wasmachine op, ging naar de winkel voor extra boodschappen ( want eigenlijk zouden we de komende dagen niet thuis eten), bleef ik maar flesjes afwassen, verschonen, pilletjes aangeen, er zijn ...

Met een bang hartje ga ik de nacht in ...wat komt er nu ...
En volgend jaar laat ik me zeker inenten, ik krijg ze altijd, de afgelopen 2 jaar laten inenten, maar dat ging nu niet. Kleine meneer heeft een kippeneiwitallergie en dat zit in het vaccin. En als je borstvoeding geeft ... Volgend jaar weer beter.

Ik hoop van harte dat de zieke beestjes niemands huis binnendringen. Morgen maak ik met mijn dochter een affiche om hier aan de deur te hangen.

Nog een fijn weekend ...

donderdag 23 februari 2012

Yippie. ... Nog eens ...

Bij vrienden kunnen langsgaan. Onze kleine bandiet maakte het, door zijn huilbuien, krampen en rusteloosheid, onmogelijk om ergens langs te gaan. Je moet er toch ook van kunnen genieten hè ... En als je daarna met een compleet overspannen kind zit dat nog uren woelt en huilt voor hij slaapt ... Dan doe je dat niet. De afgelopen week hard geoefend op het alleen slapen in Bed. Niet gemakkelijk als de ervaringen van de kleine bandiet met zijn bed een klein drama zijn. Want, slapen in bed = pijn. Hier is hij eindelijk stilaan aan het uitgroeien. T wordt hij, over een kleine maand wordt hij 1.

Maar dus op vrienden bezoek. 10 min gaan wandelen met de buggy, een slapend ventje in de gang. Dan in de auto nog slapen, eten en weer in bed ... Benieuwd naar de rest van de nacht'

Toch nog spannend hoor. Hij mag absoluut niets vinden op de grond om te eten, want hij reageert op zowat alles. En het wordt echt tijd om van hem te gaan genieten.

En dat stappen van hem ... Al van zijn 7 maand staat hij recht, op 8 maand stappen langs de zetels, op 9 maand sleept hij de ganse huisraad mee om ergens te geraken ( er is toch niets zo gemakkelijk om mee rond te lopen als met de salontafel, je kan er alles op leggen om te spelen en je hebt je steun bij) 10 maand, wil dan toch ook aan de hand en soms zelfs 1 vinger en stilaan een paar kleine stapjes. Maar echt alleen stappen, neen dat moet niet. Maar sinds vandaag heeft hij het plezier erin ontdekt. Doet hij spontaan meer stappen naar leuke dingen, zonder ons in de buurt.

Morgen moet ik dringend 3 wasmanden plooien, ik denk dat alle kasten leeg zijn. En ik wil gens een patroon vinden voor een gemakkelijke broek. Gemakkelijk qua naaien als comfortabel zitten. Of misschien een rok, ... Iemand ideetjes?


Fijn dat je tot hiertoe wilde meelezen ...

woensdag 22 februari 2012

Alles klaar ...

Maar niet gisterenavond. Dat patroontje voor de broek was te ingewikkeld gisteravond. Er waren genoeg mensen om ge helpen, maar ik had het gevoel ... Dit gaat niet lukken. En bleef de broek dus liggen.
Deze ochtend frisse moed en ja hoor op een klein uurtje stak het in elkaar. Het patroontje kwam uit een knippie van de bib van Schoten Stikt.(maart 2011), de stof uit Kapellen.
Meneertje heeft ze meteen gedragen, hopsa al een naad gelost. Maar snel te herstellen en ... alles nog een extra controleren.
En de foto's ... Ondertussen hebben zijn darmen weer eens zo goed gewerkt dat de broek snel gewassen moet worden. Ik probeerde eerder al foto's te maken, maar hij wil o zo graag dat toestel hebben.

Daarna snel nog dat zakje voor de gsm van de schoonmoeder, met de stof die we cadeau kregen op Schoten Stikt. Met een bijhorend zakje voor de oortjes of andere dingen.

Ook een eerste korte tutketting is af. Handig zo sleept hij zijn tutje niet de ganse tijd over de grond en gaat hij niet verstrikt. Want ... Daar is hij een echte held in.

Productief dagje wel. Onze roze prinses was bij de schoonmoeder ... .
Morgen zal er niet veel gestikt worden: kleine binnenspeeltuin, bomma op bezoek ( wij op controle met de gebroken knie van de papa) en daarna nog naar vrienden. T zal uitrusten worden tijdens de gewone schoolweek?

dinsdag 21 februari 2012

Aftellen en voorbereiden

Vanavond Schoten Stikt. Yippiee. Ik heb alles klaargeknipt om een broek te maken voor onze kleine bandiet. Hopelijk lukt het me om deze in elkaar gezet te krijgen. Moest ik er thuis aan beginnen, lukt het me nooit. Het koude zweet breekt me uit als ik de beschrijving begin te lezen.
Eigenlijk moet ik eerst een gsmzakje maken voor de schoonmoeder. Maar ik vind zelf dat ik geen gepast stofke heb. Ben eigenlijk van plan om een stofje te zoeken waar ik ook nog een zakje mee kan maken, voor haar verjaardag. Gelukkig pas in juni. Of dat zakdoekenzakje, sleutelhanger ... .
Misschien begin ik maar best aan dit tuthanger voor kleine bandiet...

zondag 19 februari 2012

Een nieuwe stap

Na 10 maanden borstvoeding was onze bandiet gewoon van op de arm in slaap te vallen. Neem daarbij 5 maanden van nachtelijke krampen, krijsbuien, onrust, maanden van max 1 uur aaneensluitend slapen ... En je begrijpt dan slapen niet bovenaan in zijn woordenboek stond.
Sinds zijn 10de maand krijgt hij volledig flesjes en is er een klein ritme ontstaan. Alleen ... Slapen en inslapen waren heel moeilijk ... Nu valt hij 10 dagen op de arm in slaap en slaapt hij 2 keer 4 uur. De laatste keer inslapen is wel ontzettend moeilijk, duurt echt meer dan een uur.
En vandaag is hij, moeizaam maar zonder tranen, alleen in slaap gevallen ... Hopelijk een herhaling morgen.

En die broek ... Toch niet het ideale modelleke en ... Hoe krijg je de pijpen lang genoeg? Hij heeft ze wel de ganse dag aangehad ... Mijn eerste gedragen creatie.

Ik moet nog echt wel werken aan de broekspijpen. Een rommeltje ... misschien een goed projectje dinsdagavond.

zaterdag 18 februari 2012

2 in 1

Het broekske voor de prinses is af. De broekspijpen lagen al een weekje te wachten op omzomen, want ... Scheve pijpen, hoe krijg je de zomen recht? Heb het gewoon geprobeerd en het lijkt wel gelukt. Maar ... 'mama die broek ga ik toch niet dragen'. Had ik het niet gedacht.
Kleine bandiet moest het ook aanpassen en wat blijkt... Maatje 80 met pamper en maatje 98 zijn hetzelfde, om lengte van de zomen na.
Voor niets dus dat ik zijn pyamabroek helemaal heb losgetornd.

En ik maakte voor de prinses ook nog een huis. Voorbeeld stond in vorige Libelle. Laten we hopen dat ze daarmee wil spelen.

donderdag 16 februari 2012

Geen flauw idee

Zijn we morgen. We wonen vlak aan de aankomst van de koers, die dus het uiteinde van onze straat afsluit. Het begin en een straatje verder ... Daar wordt ook gefietst. En wat doen wij dan morgen ... Meefeesten. À ja ti's den 10000ste keer. Eerst wil ik met kleine dame en haar fietsje met zijwieltjes eens over de aankomst fietsen. Kzal grote meneer om een fotoke vragen. Dan kan ze stoefen dat ze gewonnen is, mag dan niet te hard trappen. En ik ga ook onze oprit leegmaken. Al wat loszit ergens zetten waar er niemand aan kan en dus niet kan gebruikt worden in het feestgedruis.
Misschien moeten we ook in onze tuin met een vlag gaan wuiven, zodat we onszelf kunnen zien op tv. E frietjes gaan eten. Of we moeten maar mee op café gaan, als er nog plaats is. En we moeten zeker gaan roepen: ' komaan Tom, trappen! ' Tegen de eerste de beste fietser.
Of we blijven gewoon binnen en doen alsof er niets aan de hand is. ...