Pagina's

vrijdag 5 december 2014

Recykleren

Terwijl ik nog wat zit te wachten alvorens de cadeautjes van de Sint uit te pakken, nog even tijd om een blogberichtje te typen.

Kleine dame kreeg nog een trui, een superwarme, naar het idee van SDHZ 2. Met Tule.. En ze is er weg van ...
Ik gebruikte een mini restje van tule van een of ander kleed, de overschot stof van een broek en een trui van mezelf. Een zalig warme trui, maar ze stond me absoluut niet ... 

Dit is beter he 




En dit was de trui vooraf ... Of toch tussenin ...


Zo ... Is het nu al tijd?

vrijdag 28 november 2014

Gevloek en gezweet

De pyjama, gevraagd door een vriendin, heeft me ( bloed) zweet en tranen gekost.
Fout op fout op fout. En niet eens mijn fout. 

Het begon bij de maatkeuze, goed opgemeten. Maat gekozen, bleek dat het patroon niet in genummerde maten stond uitgetekend, maar in de lettermaten. Het werd een M, zonder daar echt van overtuigd te zijn.  Na de eerste pasbeurt bleek al dat het geheel aan elke kant 8 cm te groot was, ook aan de schouder.

Daarna stonden er minder patroondelen opgelijst, dan er afgebeeld stonden in het knipvoorbeeld. Het beleg bv, dat ontbrak. Knopenpad moest aangknipt, maar kon, achteraf ook apart .... Enfin... Het werd een pyjama zonder beleg, want dat kreeg ik er, zonder duidelijke info, niet ingezet. 

De 8 cm die teveel was knipte ik eruit .... Tenminste ik maakte het voor-en rugpand 5 cm kleiner, door het patroon 5 cm te verplaatsen. Het geheel uit elkaar halen was geen optie, er stond al te veel paspel in... 






Hopelijk heeft ze er de afgelopen nachten goed in geslapen ...



Waar blijft de sneeuw ...

.Niet dat ik er al op voorzien ben, maar het mag er wel snel zijn ... Die sneeuw. En echte sneeuw graag dit jaar. Die dagen blijft liggen en liefst nog eerst in het weekend. Zodat ik met de slee weg kan. En dat mensen het niet in hun hoofd halen om om 8u al de ganse stoep proper te hebben. Want dan geraak je met de slee niet op school ... Een bakfiets vind ik dan te gevaarlijk... Neen dan moet ik met 2 zeurende kinderen te voet naar school ... Dus graag veeeeeel sneeuw! Dank u.

Voor we zo ver zijn kruip ik graag nog enkele uren achter de naaimachine. Tijdens Schoten Stikt probeerde ik een legging uit, in niet-stretch stof. En het paste ...  Een modelletje uit ottobre 2011.


Eenvoudig, met nep zakken. Al worden het volgende keer wel echte zakken ...


En ze kreeg ook een snel kleedje, eentje uit B Inspired. Dat stikte als een trein. Echt, 2 uur met patroontekenen en stof knippen bij.

Eindelijk vond ik het geslaagde project voor dit stofje. En ze is er geweldig content mee. 






En nu nog een tweede broek en een trui voor haar en de projectjes voor Leon komen er weer aan.







maandag 17 november 2014

Papavers en lintjes

Bijna 1 maand zonder blogbericht? Schandalig. En niet dat er de afgelopen maand niet genaaid werd, maar er was eigenlijk niets te vertellen. Hoewel ...

- We hadden een heel fijne vakantie in Duitsland, zonder regen!

- Het eerste rapport van het 1 ste leerjaar was heel goed. Joepi!!!! We wisten het eigenlijk wel dat het in orde zou komen, maar toch.

- De jongste leerde zich fietsen! En wil er niet meer af.

- Ik werd gevraagd om mee de sjaaltjes van de Chiro, waar ze nog maar net zit, te vernieuwen. Een huzarenklus. Waar we nog mee bezig zijn.


- We sloten eventjes aan bij een koor. Leerden een liedje, op vakantie, alle avonden oefenen. En mochten afgelopen weekend mee zingen onder de Menepoort. En dan was indrukwekkend!

- Voor de Menenpoort gingen we nog op Tour door de Westhoek. Langs vele graven, monumenten en musea. Allemaal in het kader van de Grote Oorlog. Indrukwekkend. ( maar zo'n bustour met gepensioneerden of bijna gepensioneerden, hoeft de eerste jaren toch niet meer)

- ik maakte een stel oranje bloemen. Om op te spelden, als uniform. In vilt. Dus lui-wijven bloemen. Maar wel geslaagd.



En nu ben ik bezig aan een pyjama, uit het grote naaiboek van Femma. En dat is hard werken. Want ... Ik begrijp niets van al die patroondelen. 

En dan staat er nog veel op de agenda ... Bij jou ook?

dinsdag 21 oktober 2014

Haaien

'Ik wil nog een haaien pyjama!' Dat hij nog een trui nodig heeft, kon hem niet schelen. Maar toch werd het een trui. Een Charlie. Hij hangt nog aan de kast... Hopelijk wil hij hem aan.

Maar eerst van dat restje nog een pyjama maken ... Hopelijk geraak ik er nog ...








woensdag 15 oktober 2014

Bedmode

Kleine meneer zijn kleerkasten werden uitgemest. Hij heeft stapels kleren liggen die nog te groot zijn. Een massa aan zomerkleren en nog wat winterkleren van vorig jaar. Volgens mij ga ik geluk hebben, met een beetje chance geraakt hij de zomer door met dezelfde broeken.

Een pyjama kon hij nog gebruiken. Ik gebruikte het patroon van een legging, maar de eerste legging was veeeel te smal, hij vond dat wel ok. Ik niet. Dus werd het patroon wat aangepast.

En het bovenstuk, is een t-shirt met lange mouwen, eentje uit een ottobre.

De zichtbare naden werkte ik af met een zigzag ... Lijkt me steviger dan een tweelingnaald ... 

En het stofje komt uit Denemarken ... Super materiaal ...

Vanavond gaat hij slapen in stijl ...





Van een blauwe versie vliegtuigen maakte ik nog een super warme trui, nog veeeel te warm voor nu ... Zonder koordjes in de hals, die zouden er nooit lang inzitten ...



En nu gaan we ons klaarmaken ... Geen school vandaag, dus gaan we zwemmen ..'


Een beetje warmte

Het wordt frisser, neen nog niet kouder. Want koud is het pas onder de 5 graden. Dan pas moet je echt warm aangekleed worden. Nu nog niet. Mijn mantra. Want als er dan weer zo'n winter als een jaar geleden aankomt, hebt ge het vlaggen, als je meteen uw warmste kleren aantrekt.

Nooit ging ik nog een jas maken, want dat lukt me niet goed. Ondanks eerdere half geslaagde pogingen. En toch liet ik me verleiden om een gebreidde vest de maken.

Kleine dame mocht de stof kiezen, 2 deuren verder. En ze koos een moeilijk hanteerbaar stofje. Te dun om enkel te gebruiken, dus een voering nodig. En dat stond natuurlijk niet beschreven in het patroon. Aanpassen was dus de boodschap.

Daar liep het, uiteraard wat mis ... Het kan ermee door ... Maar toch ... Het geheel moest met een coverlock overstikt worden, maar dat heb ik niet. Wel een locksteek. Die garen vreet. ( gelukkig is de naaiwinkel nabij). De eerste fleece om binnen in te zetten, was te dun. Dus opnieuw extra fleece kopen, pfffff zucht. En dan de jas ineen zitten ...

Bij het mouwen aan de voering te verbinden, liep het mis. De stof geraakte te hard uitgerokken. En dat zie je ... Veel te hard naar mijn zin. En ook de knoopsgaten lukten niet. Het voetje stropte, schoof niet over de stof. Dan maar handmatig en op gevoel. En helemaal op het laasts naaide ik nog de knopen fout aan, zodat het geheel wat stropt... Dat los ik nog wel op. Nu kan ik het jasje niet meer zien.








De rode kap is een compromis, kleine dame wilde eigenlijk een jasje, helemaal in die rode zachte stof ... . En dat zag ik even niet zitten.

Nu nog een bijpassende buff. Maar daarvoor ben ik nog op zoek naar een tutorial. Zodat je de naden niet ziet.

En zo blijven we naaien ...

Jij ook?





dinsdag 7 oktober 2014

Plezier

Naaien, is meestal een plezier. Naaien tussen de soep en de patatten is iets minder plezant. Vaak is dan het lostornmesje mijn beste vriend. Je zou eens moeten zien hoeveel garen er in mijn afvalbakje beland, onvoorstelbaar. En dat lostornen, pffff rotjobke. ( net zoals patronen overtekenen) maar het hoort erbij. De ene keer al meer dan de andere keer.

2 weken, 4 stuks genaaid ... Dat gaat toch al he.
Het kleedje, voor het jarige vriendinnetje, hangt ondertussen al in haar kast. En voor kleine dame maakte ik een iets kleinere versie. 2 contente beste vriendinnetjes, want hoewel ze niet meer in dezelfde klas en dezelfde school zitten, ze komen nog steeds goed overeen.



En vooral bij het maken van de jongensbroek, heb ik heel wat,naden uitgehaald .... Want de details moesten goed zitten. En nog is het niet goed gelukt ... Maar zo kan hij buiten. Kleine meneer keek naar de broek, tijdens het naaien. 'Is die voor mij', twinkel oogjes. 'Wooooowwww, ben ik dan zo groot?' Geen idee of hij ze mooi vind, ze is groot, dat is blijkbaar al goed genoeg. 

( een modelletje uit ottobre)



En vandaag werkte ik goed door. Een super warme en zachte trui voor kleine dame is ook klaar. Een burda modelletje. Benieuwd naar haar gezicht morgenvroeg.



En nu nog een iets kleinere en heel wat grotere versie.

Veel naaiplezier deze week.






zaterdag 20 september 2014

Rik

De eerste dag van dit jaar las Elise haar eerste woordje, ik. Op dag 2 plakte ze er een letter voor, Rik of mik. En op dag 20 kwam er een echte Rik tevoorschijn. Het zoontje van mijn broer en zijn vrouw, broer van Maud. Rik ... 'Ik kan dat lezen' werd alvast grondig bekeken door kleine meneer en ondertussen ook al 100000000 keer herlezen en geklikklakt door kleine dame.
Hij was er op tijd bij, maar als de mama zich niet meer goed voelt, dan is het gedaan, dan moet hij eruit. 

Deze middag nog een Sms'je, ingeleid. Maar ... Vorige keer duurde het nog meer dan 1,5 dag eer zijn grote zus er was. Dus zaten we nog niet op hete kolen. Maar een paar uur later al kregen we een telefoontje. Het petekind was er.

Rik was al lang verwacht en zijn uitzet, daar werd naarstig aan gewerkt, het eerste deeltje, want er komt nog ... 

De reuzenspeelmat zat al lang klaar in mijn hoofd, maar de uitwerking liet nog wat op zich wachten. Ik wist al even dat het thema uiltjes zou zijn. Ik kreeg zelfs al het prentje van het kaartje toegestuurd, maar  ik tekende toch maar zelf een exemplaar.

Zacht floer, zachte softcactusstof. Maar geen extra belletjes en frulletjes. Lang heb ik daarover getwijfeld. Toch maar een gewone speelmat of mat voor op de slaapkamer later... Want dan ben je niets met extra belletjes en knisper.  Enkel de vleugels en poten werden nog wat opgevuld ... Maar tegen dat hij groot is zijn die toch helemaal plat.
Ik ben er zelf wel trots op, het is zoveel mooier live dan op foto. Want van foto's trekken, heb ik echt geen kaas gegeten.



De vlaggen lagen al klaar, nog niet aan de lijn gestikt. Das was voor morgen gepland. Maar veel tijd kostte het niet om het snel in elkaar te stikken. En zijn naam ... Die moest er ook op.



Een sleurzak, voor hem als hij wat groter is of voor de mama als ze even snel ergens naar toe moet of ...  Het werd nog eens een kleine versie van de 'Lady Lotta'


                  En mijn vinger mocht er precies ook bij ;-) 



        Twee keer zelfs. Steek het maar op de 7 haasten, waarmee deze foto's getrokken werden.

En een stel knisperdoekjes. 



En wat staat er nog gepland ... Dat komt wel ... Tegen de babyborrel ... Of misschien wat eerder.

En kleine Rik, ik doe net zoals de meter van kleine dame hier: ( bedankt voor je idee trouwens)

Als je 1 m bent, houden we een meter dag ... Haal je de 2 m, dan nog eens!



zondag 14 september 2014

Geheime zaken en grote plannen

De ideeën blijven hier maar komen. De vragen blijven binnenstromen, (van de kinderen)
Zo verjaart de juf en 'mama, jij kan wel een vlaggenlijn maken he' en gaat ze naar de Chiro (joepi!!!!) maar 'de lokalen zijn daar door leeg, kan jij geen vlaggen naaien?'
Zo moet ze naar een verjaardagsfeestje en 'mama, maak jij een kussen?'

En zo zag ik dat de vlag van de kleuterschool, kinderen komen waaien als de ouders de speelplaats op mogen, die vlag bestaat uit een stok en een vlagje. Daar wil ik precies ook iets aan doen.

En dan is er nog een petekind, onderweg ...

Grote plannen dus ...

Gelukkig ook veel zin om te naaien.

 ( in juli kreeg mijn schoonmoeder nog een cadeautje. Een wasspeldenzak ( want de kinderen speelden te hard met het hare), een zakje voor een zonnenbril en een laptophoes. Allemaal in 'van die mooie bloemenstofjes'.)






zondag 7 september 2014

Kleedjes en grote stappen

De eerste schooldag was ... Speciaal. Kleine meneer besloot nog ziek te worden en mocht dus nog langs de kinderarts. En dat op de eerste schooldag, stikkapot terwijl hij eigenlijk in bed moest liggen. 1 september en we zitten al weer aan de aerosol. Stevig kereltje wel, wilde naar school terwijl hij af en toe de longen uit zijn lijfje hoest.

Jarig zijn op de eerste schooldag is ook speciaal, gelukkig was er niemand van de kinderen jarig. Ik mocht van een vriendin aan de schoolpoort nog een cadeautje ontvangen. Dat brak de spanning een beetje bij kleine dame. Want die mocht naar het eerste. Spannend ... En met tranen. Maar die zijn er altijd, altijd bij nieuwe dingen, altijd bij stappen zetten.

Uiteraard viel de eerste dag mee en ook de tweede en de derde. Daarna begon het zwaarder te worden. Kleine dame kreeg het ziek zijn van kleine meneer mee, sliep nog minder ... . Spelen gebeurt ook in het eerste leerjaar. Maar ... Te weinig vind ze. Dit weekend besloot ze terug naar de kleuterklas te gaan ... Tzal pikken morgen.

En vandaag voor de eerste keer naar de Chiro. Maar geen succes. De opening was zo overweldigend dat we kort daarna vertrokken. Om een half uurtje voor het einde nog even naar de actie te gaan kijken. Volgende week gaan we echt! ( hopelijk)

En voor mij ... De thuisblijfmama mocht de afgelopen dagen weer achter haar naaimachine zitten. Ze kreeg nog 2 nieuwe kleedjes. Allemaal stofjes die al weken, maanden in de stoffenkast lagen, maar waarvoor de tijd ontbrak. Nu staan er nog,geboortecadeautjes, een beloofd rokje en kleedje voor een vriendin, broeken voor mezelf en kleine meneer ... En een naaitas.





En de komende weken gaat er nog veel genaaid worden ... Jij ook?

zondag 31 augustus 2014

Terug naar school

Straks is het zover en worden we weer overspoeld door huilende kinderen op de tv. (Moet dat nu?) de eerste schooldag. Kleine dame trekt naar het eerste leerjaar. Goed hè. En geen, ze worden toch zo snel groot ( gelukkig maar) ... Neen die fase ga ik niet missen. Net zoals de andere fase's die gepasseerd zijn . Ik mis dat niet. Ze hebben het gehad, ze deden dat telkens goed en haalden eruit wat erin zat. Neen, ik ben elke keer weer blij voor die nieuwe fase.

Het eerste dus. Ze was er klaar voor, maar de tranen deze avond verraden de spanning. Logisch ook. Die speelklas wordt een leerklas. Morgen wordt het even moeilijk, maar s avonds met het eerste woordje lezen zal het wel wat anders zijn ...

Ze krijgt een nieuw kleedje, gemaakt tussen de soep en de patatten. Ken je dat, te druk om door te werken, maar af en toe wat knippen en een naadje stikken ... En het kleedje geraakte nog net klaar.

Het duurde nog wat langer dan dacht, want kleine dame houdt niet zo van passen. En door dat rap rap gepas leek het alsof het bovendeel 6 cm te kort was. Dus knipte en stikte ik nog een extra stofje met een schoon paspelleke ertussen. Deze ochtend toch nog eens passen, wat bleek ... Een zoom van 9cm was nodig. Dus vloog dat stofje met paspelleke er weer tussenuit. Ging het maar zo snel als het stikken. Want paspel steken met een overlock gaat zalig nauwkeurig en snel. Maar dat loshalen ...

De foto's zijn wat flou, de wind liet het kleedje niet hangen.




Denk daarbij nog een grote vlinder op de diadeem en glanzende roze schoenen ... Dat komt toch goed he! 

Veel plezier morgen ! En thuisblijfmama's, drinkt nu maar eens rustig uwe koffie, ga rustig naar toilet en luister naar de rust ... .


donderdag 28 augustus 2014

40

De vakantiedrukte heeft me ingehaald. De afgelopen werd er ampe genaaid, op de 20 reserve shorten voor de kleine man na. Deze werden met de overlock gemaakt, dus kon ikzelf ook maar amper naaien noemen. Ik probeerde wel, maar het resultaat liet steeds te wensen over. Om één of andere reden lukte het niet om de dingen mooi af te werken. 

Maar gisteren en eergisteren ben ik er weer even ingevlogen. Want  niet ik, wel een vriendin, werd 40 en ze werd gisteren verrast op een feestje. 
Aangezien ze VB in de Chiro wordt, wilde ik uit een ouder chiro uniform een tas maken, maar ik vond niemand bereid om zijn oude uniform te laten verknippen.
Op zoek dus naar een ander geschenk.

Na onze vakantie had ik maar een paar dagen tijd om iets te vinden. Gelukkig bestaat er dan pinterest, een vat vol ideeën. We kregen slechts 1 tip, een droom om eens naar Kopenhagen te gaan. Maar meer dan 1 reisgids heeft iemand ook niet nodig he. Een vriend van ons woont tijdelijk, al bijna 2 jaar, in Kopenhagen en leidt dus geregeld iemand rond, hij weet dus als geen ander wat je wel of niet moest zien. Ik vroeg hem een lijstje van 40 eventueel 80 tips. En die kreeg ik.

Ik beplakte 40 theelichtjes met wasabitape. En voorzag elk lichtje onderaan van een kleine tip.

Verder maakte ik ook een vlaggenlijn van 40 vlaggetjes en stikte op elk vlaggetje 1 tip. De tips kunnen ze er gewoon aftrekken. En de vlaggenlijn zal zeker en vast nog gebruikt kunnen worden, een mama van 2 jonge kinderen en een schooljuf weet wel waar ze te hangen.








Klaar om af te geven. Ben benieuwd wat ze ervan vond, ...

En nu vlieg ik er terug in se. Het kleedje voor de eerste schooldag moet nog af ...het eerste leerjaar begot ...