Pagina's

donderdag 20 december 2012

Even bijkomen ...

Zoals altijd fietsen we s morgens gehaast naar school. Zij in de bakfiets ik me in het zweet fietsen.
Nog maar 2 keer ... Dacht ik deze ochtend.

Dan draai je de hoek om en je ziet verderop zwaailichten ... En aangezien je heel wat mensen kent die daar passeren, fiets je wat sneller maar voorzichtig verder. Doodnerveus was ik. Zij zag de zwaailichten en zij vond het wel 'mooi'. 

Nog dichterbij zie je een vrouw lopen, tussen de auto's, door het rode licht, naar het zwaailicht. 'Amai het is druk',zegt ze. En dan zit je er pal naast. De vrouw is bij de auto gekomen.
Je ziet een kind liggen onder de auto. Iedereen is relatief rustig. Je fietst naar school en hoort vanuit de bakfiets ' die jongen had wel een fluo vest aan' 
Het is geen bekend gezicht, maar het lucht maar even op.

Je gaat dus naar de juf en geeft deze info mee ...

Je fiets naar huis, complete verkeerschaos nu. Er staan 2 ambulances, een brandweerwagen en ziet nog 2 wagens aangereden komen. Volledige verkeersopstropping, maar stilte op de sirenes na.

En dan ben je thuis ... Wel wat ongerust over de dochter van 4 die zich alles aantrekt. Over die jongen .. Hopelijk is alles relatief oké ....

maandag 17 december 2012

'Doe je eigen dingetje'

Hier thuis zitten 4 hevige fans dan Kapitein Winokio,echt waar. Kleine meneer zingt al hele liedjes mee en komt te pas en te onpas aandraven met 'kaptein Jokio opzette', 'bamba zinge' ... En die laatste nieuwe cd is wel de max nu. Alle liedjes van die seizoen slagen hier in. 'koud koud koud koud' 'koud handen in elkaar, klappen maar, klappen maar'
22 maand en hij zingt ze bijna allemaal mee, sommige zelfs helemaal. Grappig hoor, geen mens die het verstaat, maar hij geniet.
En dus stond vandaag voor de 70-ste keer die CD op.

Alleen er nummer 'doe je eigen dingetje ' die wordt tegen mij gebruikt ... Te pas, maar vooral te onpas. Het lukte nog een tijdje om ze te laten zingen 'doe mama haar dingetje' maar dat is ondertussen al wel voorbij.

Ik denk dat we morgen wel aan 80keer zitten ...

Een tekening van de kleine dame. Altijd leuk hè
Een fijne week voor iedereen !

vrijdag 7 december 2012

Pffff bergen motsneeuw

Belangrijk om te weten, ik hou van sneeuw. Echt! Om naar te kijken, in te wandelen, zelfs om ervoor te moeten aanschuiven. Dus vond ik het echt niet erg om vroeg op te moet staan, om met onze 21 maander en dochter naar school te wandelen. Want fietsen met onze bakfiets zag ik niet zitten.
Grote meneer maakte op.mijn aanwijzingen de slee, van onze buren, gereed voor onze durfal.

Deze nacht om 3u lag er nog geen mm sneeuw, tof zene, die weermannen hadden vele cm' beloofd. Om 7u uit bed, ja hoor 1cm, maar het zag er al vettig uit. Onze kinderen waren er klaar voor en na nog een dik uur sneeuwen zijn we vertrokken.

Mensenliefde was dat afzien. Allemaal vettige sneeuw op de grond. Een dikke cm. En dan nog niet overal. En op verschillende plaatsen waren er al mensen sneeuw aan het ruimen. Wat eigenlijk geen zin had, want het was vettig en warm genoeg om gewoon te verdwijnen. En trek maar eens een slee over de gewone grond .... Zwaar werk hoor.

Onze kinderen hebben ervan genoten, echt ... Maar volgende keer wil ik echte sneeuw ...

dinsdag 4 december 2012

Eindejaarsdrukte

Net zoals heel wat anderen, ontsnap ik ook niet aan de eindejaarsdrukte. Kerstcadeautjes, daar doen we niet aan. Gelukkig maar , want ik weet niet waar we die nog vandaag zouden toveren. Wel geven we nieuwjaarscadeautjes, aan grootouders, peters en meters en overgrootouders en uiteraard, onze kinderen. Zij krijgen een tafeltent, waar ik dringend aan moet beginnen.
Voor de anderen maak ik pittenzakjes ... Met nog iets erbij ...
Vandaag stikte ik al de 12 hoesjes. Morgen de zakjes. En dan geef ik de kinderen een textielstift in hun handen om het zakje te versieren ...

Nog tips voor snelle, toffe cadeautjes ?

En ik ben in blije verwachting ... Van de sneeuw ...

maandag 3 december 2012

Alsoffe sinten ...

Onze kleine dame van 4 heeft het goed gezien. Er is maar 1 Sint, die van 'Dag Sinterklaas' en alle anderen zijn 'alsoffe sinten' .
1 blik en ze weet het... Die Sint is niet echt ... Zo passeerden er hier al een paar. Ik ga er niet te veel op in, want ze onthoudt het te veel, mijn antwoord. En gaat dat dan vergelijken met mijn eerdere antwoorden en die van andere mensen.
Maar cadeautjes krijgen vind ze wel leuk ...

Donderdag passeert hij hier en op school ... En dan zijn er genoeg cadeautjes gegeven.

Veel plezier met de pakjes !
En deze is eentje voor mezelf, om te onthouden .

donderdag 29 november 2012

Zeehonden flocken

Voilà se, de eerste verkoudheden van het jaar zijn gepasseerd en het waren er goeie.
Kleine dame, 39°, snottebellen ( in alle kleuren en maten als je ze bij de kinderarts moet beschrijven), de eerste bronchite was feit. En gezien de evolutie die het vorig jaar volgde, waren we toch iets voorzichtiger. Maar plots grote tranen, dikke tranen, 'mijn oor' was het enige wat eruit kwam. En dat nadat het bezoek bij ons vertrokken was. Een oorontsteking, vrijdagavond 20u, ... De medicatie kwam er, van destijds gewoon weer uit. Toch maar aandringen om iets te nemen, ' neen niet die, want die plakt in mijn mond' ...
En die nacht besloot kleine meneer ook koorts te krijgen en moest de huisarts van wacht meteen voor 2 kinderen komen, 2 keer antibiotica. Wat dus achteraf  gezien niet nodig was voor kleine meneer. Want hij besloot niet meer te eten. Na nog een bezoekje aan de kinderarts, aerosollen .... Antibiotica was overdreven, maar als een arts dat voorschrijft ....
En eten doet hij nog niet geweldig, hij klinkt nog als een zeehond en slaapt nog minder, maar dat is niets vreemd. Zij ging vandaag terug naar school, wat een plezier.
Maar we blijven doorgaan hè, alleenstaan die oorpijn heeft zich verplaatst ....

En gisteren had ik een flockavondje met vriendinnen. Ze hadden onze kinderen zien lopen en ik heb het geheim doorgegeven. Toch wel tof, zo heb je plots een super tshirt. Beide kinderen werden voorzien van 2 tshirts en een meeneem schriftje. Onze zoon is weg van zijn windmolen tshirt. Hij ziet ook overal windmolens in, de draaidop van de drinkbus bv; en tekent overal windmolens ... .



Amai, ik ga toch eens werk moeten maken van een berg foto's en leuke teksten. Er wordt aan gewerkt!

Tot later

woensdag 21 november 2012

Ik ben er nog

Lang lang geleden poste ik hier nog eens een berichtje. Zo druk is het hier nochtans niet, maar soms komt het er gewoon niet van, ken je dat. Ik vind vooral dat er bij mij fotootjes moeten bijstaan, maar Telkens die haperende laptop opstarten, in gang fietsen, zie ik niet zitten. Ik maak en lees meestal op de iPad. Als ik dat ding ooit in eigen handen krijg, want zowat het ganse gezin ziet het wel zitten, dit speelgoed.

Lang geleden gingen we op vakantie, onze herfstvakantie. En er lag sneeuw! De laatste kilometers reden we in de sneeuw, onze kinderen keken hun ogen uit. Onverwacht, maar we hadden alles bij! Onze kleine dame heeft ervan genoten, die ging er echt helemaal voor, Amai dat had ik niet verwacht. Met de poepglijder van de berg af, een hoge berg, over de trap gevlogen en gelukkig opgevangen door iemand, anders was het feest van korte duur geweest. Alleen die ellendige uurverandering .... Eer onze kinderen er mee weg waren, ... Die dame had deze keer helemaal geen vakantiestress, ik maakte een kalender, op voorhand. Dus ze wist goed wanneer we terug naar huis gingen. Geen stress. Elke dag opnieuw hoorden we haar lachje, want zien ... Alleen maar om haar in bed te leggen.   ( daar ligt ze trouwens nu ook, ziek)
En kleine meneer, tja die open trap stak zijn ogen uit. 2 keer is hij gevallen. Een dikke neus was het resultaat. En de laatste 2 dagen was hij ziek ... Ik denk niet dat het voor hem zo leuk was. Lang in de sneeuw rondlopen ging niet, buggy zitten doet hij niet graag, hij kon niet op elke berg klimmen, veel frustraties dus.
Voor ons was het soms rustig, soms druk een veel bezig zijn met de jongste. Het was wel leuk om er tussenuit te zijn, maar de laatste 3 dagen, nachten waren voor mij wat zwaar. Even leek het alsof het slaapprobleem helemaal terug was ...

En sinds ik thuis ben is er veel genaaid, gehaakt. Hier een foto van het heksen kleed voor kleine dame, want elke kleuter mocht verkleed naar het heksen feest. Ze zag het niet zitten, wilde alleen als prinses. Tot ze concludeerde dat een heks gewoon een zwart prinsessenkleed aan had. Dus mama, naaien maar. Dankzij wat goede raad: een cirkelrok en nog een doorgeknipte cirkelrok als cape. En dan had ik nog een zwarte t shirt met een kroontje en haar naam op liggen ... Lang geleden geflockd. De hoed maakten we samen met de restjes stof, net zoals de bezem.

En ze kon zwieren .... Een gelukkig kind....

vrijdag 26 oktober 2012

Zetelgedoe

Een paar weken geleden overtrok ik onze Ikea-zeteltjes. Zo zonder patroon, erop leggen, kijken, vergelijken, herbeginnen en klaar.
Het rode zeteltje geeft hier wel wat aanleiding tot stress, want beide zijn er fan van.

En een kleine week geleden ontdekte kleine meneer dit: je zet het zeteltje op 1 cm van de deur. Klimt erin. Doet de deur open. Gaat er heel voorzichtig terug uit, verplaatst het zeteltje, dan dan ben je buiten. En dan maar 'pipi-doen'.... dus in de gang spelen. Want kleine meneer heeft een pamper en geen flauw idee van het gebeuren pipi-doen ...

Klever bazeke hier ...

300 dagen

of toch bij benadering, heb ik mijn naaimachine. En ondertussen moeten we nog maar amper naar de winkel voor kleren voor de dochter. Tenminste toch voor de rokken. En ... ze wil er ook geen andere meer. Jammer wel voor de overgrootmoeder, naaister van beroep, zij komt ook af en toe met rokjes af, maar zij vangt bot.
De kleine meneer heeft al meerdere t-shirts gekregen, maar voor hem maakt het allemaal niet veel uit. Hij loopt nog het liefst in zijn body rond ... Broeken voor hem staan op het verlanglijstje.

Hier een beeldje van mijn eerste projectjes, allemaal gemaakt in de eerste 2 maanden. Redelijk wat gebroddel, maar het wordt nog allemaal gebruikt.

En morgen vertrekken we op onze jaarlijkse vakantie. Een weekje met met vrienden, hun kinderen en hun ouders. Ben benieuwd, meestal is dat wel leuk, maar niet echt ontspannend. Maar ... hopelijk ligt er sneeuw ... volgens de webcam daar alvast wel.


Jeee seg, ik vond dat het vorig jaar allemaal al zo snel vooruit ging, maar nu ... heb ik nog maar amper tijd voor een blogberichtje. Want ... als ik blog, kan er niet opgeruimd worden of gestikt worden ...

Een heel fijne, frisse herfstvakantie !!!!

zaterdag 6 oktober 2012

Broer en zus

Wij hebben zo'n exemplaartje rondlopen. Kleine meneer is nu 18 maand, kleine dame 4.
Vanaf dat kleine meneer zijn ogen open doet roept hij zijn zus. Of dat nu om 00u, 2u, 6.30u of 7u is. Altijd als eerste. Maar die kleine dame heeft een 'klein' ochtend humeur. En dan wacht hij, 1 minuut en weer opnieuw. Het kind kan nog niet eten of hij staat er weer te roepen.  Volgens mij is ze blij dat ze naar school kan.
Samen fikfakken, dozen en kasten uitladen en rondjes lopen, veel rondjes. Rond de tafel, rond een balk speelgoed. 'Lise, stap' En weer een rondje of 20. Tot hij uitglijdt op zijn sokken. En dan maar gieren, alle 2. 
Vlak voor bedtijd is het raak. Dan gaat kleine meneer er volop voor. Dan staat hij acht zijn grote zus, armen errond. En bonk op de grond. Hij blijft ze maar 'aanvallen' tot er nog heviger gelachen wordt, gevallen ... .
Onze knuffelbeer gaat ervoor, zijn liefde voor de grote zus is geweldig groot. 


Fijn hè 

Hopelijk heb je nog een fijn weekend!

dinsdag 25 september 2012

Tijd te kort

Of hoe alles in 1 dag te krijgen.
Ik ben nu de ganse dag thuis, maar krijg hier eigenlijk niet veel meer gedaan als tijdens mijn werkperiode.

  • Spelen met kleine meneer
  • 4 keer over en weer naar school
  • Afwasmachine in en uit laden
  • Papflessen afwassen, vullen, ...
  • 5 keer per dag tafel dekken en afruimen ( wij eten 3 keer, een extra voor de jongste en het fruitmoment)
  • 3 keer stofzuigen per dag
  • Aankleden, uitkleden, tandenpoetsen, ...
  • Opruimen, opruimen, opruimen
  • Was sorteren
  • Bad
En dan zou ik eigenlijk moeten: kuisen, was opplooien en in kasten leggen. Een tasje koffie schiet er vaak over, en dat naaien ... Tegen dat de kinderen in bed liggen ben ik blij dat ik de zetel eens voor mezelf heb en niet naar een kinderprogramma moet kijken. Maar dat verlanglijstje wordt steeds langer, te lang ... 

Misschien dat ik ook eens moet haken, opnieuw haken. Dat is geleden van toen ik de naaimachine kocht. Iemand een leuk haakideetje?

Onze kleine dame doet het weer goed op school. Een gesprekje thuis en op school gehad. Dat de grotere kinderen andere dingen kunnen dat jongere kinderen. Moeilijk ... Maar ze aanvaard het nu blijkbaar. Helemaal is het nog lang niet in orde. Dat zien we aan de eeuwige strijd om nar het toilet te gaan ... 

En volgende keer moet ik foto's laten zien!

Nog een fijne week ...

vrijdag 14 september 2012

Schoolstress ...

Na vakantiestress, ook schoolstress. Gisterenavond liep het mis, helemaal mis.
 Kleine prinses, net 4, zit in een leefklas. Sinds dit jaar is de school daarmee begonnen. Mij moet je de voordelen niet leren kennen, ik geloof er wel is. Al is het geen zegen om in dat eerste jaar naar school te gaan ... 
Ze zit dus nu bij grotere en kleinere kinderen. Dus ze kan zich veilig verstoppen tussen de jongste kinderen, maar uitgedaagd worden door de grotere kinderen. Want ... ze kan eigenlijk heel wat meer dan ze op school laat zien. Ze trekt naar de kleintjes want dat is veilig, vind ze.

Gisteren was ze steendood na school, maar ze wilde nog tekenen. Prinsessen. De eerste 4 gingen goed, dan liep het mis. Het rondje was niet helemaal rond, haar niet helemaal tegen het gezicht, ... Tranen, gillen, huilend liggen op de zetel. Niet te troosten.

Deze ochtend, net al de hele week met tegenzin, naar school. S middags ging ik haar halen en zag haar al huilend naar de rij lopen. Nog een kwartier huilen. Op de zetel gezeten, gehangen, gelegen, de hele namiddag. 

'ik moet zoveel werken en zoveel doen' ... De uitdagingen zijn wat zwaar of het contrast met de vakantie te groot. De indrukken te veel?

En ze lijkt ook hypersensitief , niet gemakkelijk op school nu denk ik.
De klassen zijn net geschilderd, dus de verflucht merkt ze de hele tijd op. Zegt ze ook.
Ze werken nog aan de toiletjes, die worden nog geplaatst, dus constant werkmannen over e weer, boren, schilderen ....
En buiten zijn ze een mega grote speeltuin aan het zetten , . Dus graven, boren, kloppen, schuren .  
Allemaal wat veel denk ik ...


Wacht ik nog ff af of ga ik al met de juf praten? 

Bedankt om nog maar eens mee te lezen.

maandag 10 september 2012

Het moet eraf ...

Al die extra kilo's. Tijdens mijn laatste zwangerschap was ik veel afgevallen in het begin, daarna wat bijgekomen en 5 weken na de bevalling alweer onder mijn gewicht. Maar sindsdien ben ik zo ontzettend veel bijgekomen dat ik er nu dagelijks mee bezig ben.

Ik woog altijd al wat teveel, maar nu pffffff. Er moet kei veel af. En geen idee hoe ik dat ga klaarspelen. De afgelopen 4 weken ben ik beginnen opletten, geen chips meer tenzij op een feestje. Want dat kan ik niet laten liggen. Minder brood, wat dat was wat veel. En toch blijf ik maar bijkomen .... Niet te geloven gewoon.

Mijn lijstje van excuses?
- mee eten met de  kinderen, als voorbeeld. Want hier zitten geen goede eters.
- en omdat we dus lang aan tafel zitten eet ik te veel. Want wat doe je anders aan tafel?
- geen apart potjekoken omdat er al een extra potje is voor de allergische jongste
- geen sport, tenzij 8 keer pér dag naar school fietsen met bakfiets, brugje op. Jongste omhoog dragen ...
- mijn pil
- ...
En wat nu?
Nog beter opletten, nog meer oplettende toch wat verder gaan ?

En u het herstart, betekent het dat ik er echt iets aan moet doen!



dinsdag 4 september 2012

Ik ben fier ....

Dat ik er zelf kan zijn voor onze kinderen ...

De laatste dagen krijg ik keer op keer weer de vraag waarom ik niet terug ga werken, dat kinderen er wel aan wennen enz.
En dan geef ik als excuus ... De hevige peuter, de schiften van grote meneer, de kleuter met de nood aan structuur en thuis zijn. Of wat ik nog allemaal denk of voel op die moment.

En ja mijn huis is soms een stal en neen ik strijk niet alles ... Neen ze doet geen sportkampen en turnlessen. Neen ze moeten niet eerst het ene speelgoed helemaal opruimen om dan pas iets anders te moeten nemen ... En neen dat komt niet omdat ik thuis blijf.

Ik blijf thuis voor onze kinderen omdat wij denken dat dat voor hen en voor ons gezin het beste is. Is dat al niet het beste excuus ...

Dit moest ik even kwijt ...

Masjakesjok.

dinsdag 28 augustus 2012

Gesmolten op haar 4de verjaardag

Ongelooflijk, het kind treft het telkens opnieuw. Enkel op haar 2de verjaardag was het wat frisser, maar alle andere keren (ik geef toe, nog maar 3 keer) was het om te bakken. Maar deze keer was het wel het ergst.
zo erg zelfs dat ze haar kroon (oei, nog geen foto van) niet eens heeft opgezet.
Net zoals de vrolijke '4' t-shirt, die heeft ze niet aangehad. Wel haar geweldig roze rokje met zeer veel tule.

Op 18 augustus, je weet wel die dag dat de thermometer thuis op 38° bleef staan, vierden we haar feest in het park. Want in onze tuin was het gewoon té warm. Op 19 augustus was ze dan eindelijk echt jarig en wilde ze naar de kinderboerderij. Ook daar was het héét, maar aangezien iedereen in één of andere vijver zat, konden we daar op ons gemakje een ijsje eten. We gaven er zelfs eentje aan kleine meneer, die er normaal nooit eentje krijgt wegens allergieën en intolleranties.

Ze is ontzettend fier, want mama: 'ik ben 4!'

En bizar, de nacht van 18 op 19 augustus was ze droog en sindsdien nog maar enkele uitzonderlijke kleine ongelukjes ... vreemd toch zo'n kind....

En voor zij die zich ongerust maken over onze opvoedingsprincipes naar aanleiding van het vorige bericht. Geen paniek ... wij grijpen écht op tijd in, zijn voldoende consequent en écht niet gek geworden. Wat ik niet meer doe is de ganse tijd naast mijn 17-maander staan om te kijken wat hij uitsteekt. (ik krijg steeds meer commentaar in de zin van ' dat mag je niet toelaten, dat kan niet, je moet meer opvoeden, dit gaat mislopen ...)

Morgen weer naar een verjaardagsfeest ... en ik maakte opnieuw die boodschappentas. Deze keer in een herfstig stofje ...


Ik ben trouwens geweldig benieuwd naar de giveaway van haar, ze liet op deze blog weten dat ik mijn brievenbus moet in de gaten houden ... (jammer genoeg las ik het berichtje hier laat, maar had ik het op de blog zelf al gezien) Spannend afwachten.

Geniet nog van de laatste vakantie dagen of ... tel misschien een beetje af naar de regelmaat van de schoolweken ..

vrijdag 10 augustus 2012

Over een durfal en grijze haren ....

Naar het schijnt worden de nieuwe speeltoestellen zo gemaakt dat kinderen alleen maar de dingen kunnen doen als ze er klaar voor zijn. ( bv bredere openingen bij treden, zodat de kleine beentjes het niet kunnen overwinnen) Maar dat is dus buiten onze zoon gerekend. Onze durfal is echt niet te schatten.

Dan klimt meneer op de chauffage, wat we al hadden toegelaten om niet altijd neen te zeggen, zitten mag. Sleept hij de buggy met knuffel daar bovenop en ... Ja ja dan gaat hij erop stappen. En dan mag je niet neen roepen, want dan doet hij pas echt gevaarlijk.

Dan heeft hij ook nog een verstopt krukje gevonden, overvol met materiaal. Maar na wat schuiven kon zijn maatje 21 er net op.
Of dan heeft hij door dat als hij de kast open doet, hij op de planken omhoog kan klimmen ...
En als je de naaimachine plat legt, dan kan je nog wat hoger komen ...

Hoe ver kan je komen als je met een beentje op de leuning van een stoel staat? Hoe hoog kan je klimmen op een stoel die omgekeerd staat?

Wij leven in een versterkte burcht. Alle keukenstoelen staan omgekeerd op tafel of buiten. Het materiaal ligt in het midden. Het tijdelijke keukeneiland wordt meteen terug leeg gemaakt of alles moet op de middelste 10 cm liggen ...
En hiervan krijg ik dus grijze haren. Te begrijpen?

Bedankt om nog eens mee te lezen ...

zaterdag 28 juli 2012

Tijd om even te stoefen

Met de projecten van de afgelopen weken.
Ik maakte voor de jarige buurvrouw een leuke tas, naar het idee van hier, maar vond die dan zo tof, dat ik er meteen eentje voor mezelf maakte en ook nog een voor de jarige schoonmoeder. Het knippen van de stof (Stoffenverkoop kapellen, oude gordijnen en ikea) duurde langer dan het geheel ineen stikken.

En aangezien ze eindelijk warm weer hadden voorspeld, heb ik me gewaagd aan de racerbackdress. Kleine prinses was er zo verliefd op dat ik tijdens Schoten Stikt meteen een 2de exemplaar heb gemaakt. En zo snel gaat dat eigelijk om te maken ... ik moet wel zeggen, die bovenstransportvoet maakt het stikken van stretchstof wel eens zo gemakkelijk. Precies alsof je in katoen aan het stikken bent. De boordststof stikken was wel een uitdaging.

Maar daarna waagde ik me aan een zelfgetekend patroon, een t-shirt voor kleine meneer. Stof weer van Kapellen. Op zich wel geslaagd, maar nu die drukknopen er nog inkrijgen ... lukt maar niet. Jammer genoeg blijft de t-shirt dus aan de kapstok hangen en dat terwijl er eigenlijk een tekort is ...

De rok voor mezelf, ook weer een zelfgetekend patroon, daar ben ik wel/niet gelukkig mee. De zoom krult zo erg om dus dat moet ik nog oplossen en verder ziet de stof er na 1 keer wassen al niet meer gelukkig uit ...

De eerste dagen van de vakantie maakte ik 3 pandenrokken. Uit het boek 'Allemaal Rokjes' want plots ware de kleine dame haar rokken allemaal ineens te klein. Schandalig. Deze keer weer met boordstof, man man wat is toch iets handigs ...

Nu snel kleine meneer uit bed halen, ander zit ik weer met een nachtbraker ...

Groetjes !!!

donderdag 26 juli 2012

Kinderpret

Wat een feest heerste hier de afgelopen dagen. En niet door de warmte, ook de dagen daarvoor al.

Tijdens de hevigste regenbui die we hier meemaakten, ben ik met kleine meneer, 17 maand gaan wandelen door de regen. Een half uurlang, hij was in extase. Ongelooflijk.de straten stonden blank en toch ging hij op zoek naar een plas. En maar springen. Achteraf kletsnat. Alles was nat. 2 dagen later was de jeansbroek nog niet droog. Dit is voor herhaling vatbaar. Wat spijtig dat ik hiervan geen foto heb genomen.

En nu wordt er geregeld in het zwembadje gesprongen, 1000000000-den tekeningen gemaakt en vooral ... Gezongen en gedanst.

En toch begint de vakantie lang te duren. Kleine dame heeft nood aan extra structuur, mist haar vriendjes, ... En de conflicten worden groter, frequenter.

Vandaag een logeetje, voor de eerste keer. En dat in een kamer van 29° ... 2 kleuters ineen twijfelaar... Benieuwd naar de nacht ...

Voor volgende keer, veel fotokes ... Als ik het toestel terug vind... :-)

Geniet nog van het warme weer!

woensdag 18 juli 2012

een mininaaimachine

met een dolenthousiaste bijna-4-jarige ... . Het werkt ... een beetje. Enkel met bovendraad. Iemand een idee hoe het echt moet werken?

Een foto van slechte kwaliteit ... dat heb je als je met je gsm trekt.

Dus ... als iemand weet hoe dit machientje moet werken?

Nog een prettige vakantie !!!


zondag 15 juli 2012

Naaikriebels

Ondertussen is de vakantie hier al goed gevorderd. Blijkbaar hebben vele last van de super regenbuien, maar tot hiertoe vonden wij dat geen probleem ... Onze kleine meneer zit ondertussen zowaar in een ritme ... Kleine dame is helemaal aangekomen in de prinsessenfase, dus hier worde, de verkleedkleren vlot gebruikt. Kleine meneer doet dan vlot mee, ik zal toch eens moeten investeren in jongenskleren....

Onze kleine dame heeft een naaimachine gekregen, een oud spul, van vroeger ... Het werkt nog net. Dus als ik al eens mijn machine kan bovenhalen, zit zij naast mij. Gezellig wel. Als ze wat groter is kunnen we een echte overwegen, nu zijn de lusjes die ze stikt al goed genoeg.

Ik hoop dat de foto mee op de blog verschijnt, uploaden met de iPad is niet gemakkelijk blijkbaar.

En mijn eigen Naaikriebels ... Moeten te lang wachten. Geen plaats voor de naaimachine, de keukentafel ligt constant vol speelgoed, geen tijd, .... Er ligt nu een t-hirt met halfafgewerkte hals en een rok voor mij zonder zoom.

Nog veel plezier iedereen .... En ik zoek tijd om een deftig bericht te maken, met foto's want das nu eenmaal het leukste.

Tot later!

zondag 24 juni 2012

Wieuuuwww, bijna alles op tijd klaar


Dan zie ik bij haar net staan :Bezint eer ge begint ... dat had ik ook anders ingeschat. Ik wilde 6 maand geleden gewoon even naaien. Terwijl ik 8 maand geleden nog zelfs zwoer om nooit een naaimachine meer vast te nemen. Maar dat liep dus wel even anders.  De afgelopen week was het hier geweldig druk ... Jarigen, feestjes, jarigen, feestjes ... en dan vind ik het nu wel erg moeilijk om dat te laten voorbij gaan zonder cadeautje dat ik zelf gemaakt het.

Het begon vorige zondag ... ons neefje werd 1. Een uitgestelde verjaardag omdat het ventje op zijn 1ste verjaardag in het ziekenhuis lag. Dus zijn cadeautjes waren al af. Dat liet ik reeds hier zien. Een kroon en zomerhoedje. Maar de avond voor vertrek merkte ik dat het inpakpapier op was. Dus zegt grote meneer: 'dan maak je gewoon toch een zakje'. Het werd de welbekende Hobozak, naar de maten van haar. Handig en eigenlijk wel snel, tenzij je nog massaal veel projectjes moet afwerken
Maandag gingen we naar de meter van mijn dochter. Was vorige week ook jarig. Zij had op facebook een oproep gedaan naar een keukenschort. En aangezien ze ook een grote droom heeft, werd de keukenschort ook gepimpt. Jammer genoeg heb ik er geen foto van gemaakt. Maar de meter zou nog een actiefoto geven.

Donderdag was het het alsoffe verjaardagsfeestje van onze kleine dame. Ze was zo ongerust dat de klaskinderen niet naar haar klasfeestje konden komen. (mama krijg jij dan de sleutel van de school? komen dan alle kinderen? Zijn ze dan niet op vakantie?) Het oorspronkelijke idee was om een klascadeautje te geven. 'Een Boek', in een tasje voor de juf. Maar ik vond het moeilijk om de kinderen zonder cadeautje naar huis te laten gaan. Het werden sterretjes. 30 heb ik er gestikt op voorhand. Deze week kregen ze allemaal nog een belletje en ballon.
Op haar klasfeestje mocht ik bij zijn. Wat een feest maakt die juf ervan. Leuk was dat ze de suggestie deed naar de kinderen om de jongens hun ster te laten opspelden en de meisjes ze op een stokje te laten zetten. die namiddag zag ik 1 kind terugkomen met een een ster op z'n t-shirt. De juf droeg de ster de volgende dag tijdens de schooluitstap. Leuk!!!!
Zie je de taart op de foto? Een cake, groen en rood. Met daartussen confituur, chocolade, smarties en daarop discoballetjes ... een feest.

Voor het verjaardagsfeestje van een andere kleuter maakte ik een zomerhoedje, ook weer vergeten een foto van te trekken. Die hoedjes worden wel gegeerd hier. Er komen hier wel meer vragen naar.

En dan verscheen dit en vond ik geen broeken voor kleine meneer en had ik nog een toffe broek van mezelf liggen die al te vaak hersteld was. 1 avondje werk en kleine meneer had een salopet. GEWELDIG! Nu op zoek naar nieuwe tricotstof, want dit was een tof projectje. Mijn naaikunsten hebben nog héél wat verbetering nodig, maar het resultaat mag gezien worden.

Mijn volgende uitdaging wordt ... een outfit voor het trouwfeest van een vriendin. Ik wil niet superchique gaan, maar door mijn buitenmaatje is het niet gemakkelijk om kledij te vinden. Eigenlijk ook niet om zelf te maken. Ik heb hiervoor 2 maanden. Lukt dit? Suggesties?

Ik denk dat dit al een onmenselijk lang blogbericht is geworden, dus bedankt om tot hier te willen meelezen !!!

Tot een volgende keer !!!!

En dan vergeet ik haar nog te bedanken voor de fototip ... veel leuker zo. Bedankt !!!

maandag 11 juni 2012

Herfstvakantie in de zomer

We zijn terug thuis.
Over het weer valt niet veel te zeggen. Donkere wolken, buien, maar vooral dat herfstgevoel.
Ben toch blij dat we zo een vakantiepark hebben genomen. Een zwembad, speeltuin en winkeltje op het domein is eigenlijk wel handig. Maar goed .. Dit hoeft voor mij net altijd hoor.

Jammer genoeg besliste kleine meneer dat 1 keertje zwemmen een koortsdagje in ruil kreeg. Wat een waterrat is dat, knopke onder, springen, laten drijven geen probleem. Maar diezelfde nacht koorts. Bij à 24 u lang, 39,9 en dergelijke. Maar we kennen dat eigenlijk van bij onze kleine dama, die was altijd ziek. Serieus ziek na het zwemmen. We zijn dan bij haar ook tot 3 jaar uit het zwembad gebleven en nu ... Een waterrat. Van het zwembad heef ze genoten.

Maar ze is geen reisbeest. De vakantiestress is er nog steeds niet uit. Moeilijk om met die angst om te gaan. Alle veranderingen zijn blijkbaar moeilijk. Andere geuren, geluiden ... Er zijn zoveel dingen moeilijk voor haar ... Hoort dat erbij?

En daar hoor ik weer het biesje van de wasmachine ...

Tot later !

O ja onze nieuwe woordenboek van kleine meneer.
Papa
Wa = water
Da = dat wil ik hebben
Dada= ik wildat nu hebben, dank u
Spe = spelen
Ssssss = zus

Leuk hè


zondag 3 juni 2012

Zeer veel vakantiestress

Toch bij kleine dame. De nacht voor haar eerste bewuste reis, heeft ze de hele tijd overgegeven. Via zodra het beter ging toch maar vertrokken en als we dan zeiden 'daar is ons huisje' huspa opnieuw. En toen zijnde een tijdje thuis gebleven. Onze volgende grote vakantie 39,5°c, ook maar vertrokken want we wisten wel ... Dit is vakantiestress. Dochterlief bleef de ganse rit ook wakker, 12 u. Paniek bij het binnenkomen in het huisje, nog veel grotere paniek toen het alarm opsprong. Die stress is toen 2 dagen blijven hangen.
De jaarlijkse herfstvakantie met vrienden was goed begonnen. Zij ging naar school tot de middag, dus maakte ze de inpakstress niet mee. Maar daar is ze pas 7 u later tot rust gekomen. En nu gaan we weer weg ... Nu al stress, de ganse dag al alle remmen weg, al een paar dagen net te laat met de grote boodschap, daarstraks gevallen en toen ...'ik wil niet vakantie', ze voelt ook weer warm, ... En vlak voor ze ging slapen valt ze. ... Op haar hand, duim ziet er wat dik uit. Hopelijk ziet dat er morgen beter uit ...
Deze keer geen fotokes ... Sorry, al ingepakt
Wat haat k dat inpakken. Kleine meneer vind al die zakken wel tof ... Daar kan hij wel inkruipen ... En uitladen, ook inladen ... Met andere dingen ...

Trouwens ... Dat is nogal een bandietje ... Gisteren schoolfeest van kleine dame. Zij in stress, geen bel die zegt dat ze naar de klas moet, lawaai, andere mensen, maar vooral ... Geen bel. Ende vrijdag mochten ze naar de optredens kijken en als het dan belde mochten ze niet gaan spelen ... 'dat komt niet goed zene mama'.
Enfinkleine meneer ... Ken je zo van die ballenvanger van in scholen? Zo van die gele dingen met 4 openingen. Kleine meneer zat op mijn schouders, wil eens kijken ... En in een mum van tijd zat hij er bijna helemaal in,zag de grote meneer langs de andere opening. Jonge jonge, we gaan er nog wat met meemaken.

Deze week heb ik mezelf wel kunnen uitleven op de naaimachine: 2 zonnenhoedjes, ( het eerste was ze meteen kwijt),een klein kussentje voor in de auto een gordelbescherming waarop ze kan slapen, een zonnenbrilzakje. En dan maakte ik nog een bedje voor haar pop uit een bedomrander met natuurlijk een bijhorend kussentje en lakentje. Want we hebben plots een poppendochter.

Ik wens iedereen een fijne week toe en hopelijk wordt het beter weer dan ze alweer voorspellen.

Daaaaag

dinsdag 22 mei 2012

Stikdagje

De kleine dame bleef voor een dagje op school eten. Kleine meneer ging naar de grootouders. Mama mocht een dagje stikken. EINDELIJK. Ik probeer wel tussendoor stukjes te stikken, maar écht lang kan dat nooit duren of kleine meneer begint weer ergens iets af te breken. Maar goed, vandaag een ganse dag kunnen stikken.

De verjaardagsterretjes. Onze kleine dame verjaart in augustus en wil toch op school ook vieren. Vilten sterretjes, 30. Zegt genoeg hé. Ik moet ze nog afwerken, maar ik kan ze eventjes niet meer zien. Verder krijgt de juf een leuk boek: Een boek - Hervé Tullet. Een kei tof boek, écht waar.  Stop ik dit boekje in een zakje? OF in zo'n laptophoes ...

De verjaardagskroon werd ook gemaakt. Voor het neefje, die blijkbaar op zijn 1 jaar al gek is van de kleur blauw. Hopelijk is de mama tevreden. Onze kleine meneer wilde hem alvast niet afzetten.

En dan nog 2 zomerhoedjes. Eentje als reserve voor thuis en eentje voor het neefje. Niet helemaal zoals zij het deed, want daarvoor was ik een belangrijke stap vergeten. Maar ach ... tis zomer en het kan gedragen worden. Nu nog zo eentje voor kleine dame se en dan kunnen we er weer op uit.

En uit het ondertussen wereldbekende boek van Mme ZsaZsa maakte ik:'het bollenrokje' waar kleine dame zo voor heeft gepleit. Ze draagt het ondertussen al een dikke week en er zit al een gaatje in ... jammer. Vooral omdat ze de stof in Kapellen (daar haal ik alle stofjes) niet meer hadden, ik had het laatste van de rol. Maar er is misschien nog net genoeg voor een 2de rokje ...

De fotokwaliteit is niet je dat, maar ... ik ben een geweldig slechte fotograaf ... tenminste ... ik kan er geen tijd voor maken... Schandalig. Ik weet het.

En nu ga ik nog even 'genieten' van het Eurosongfestival. Maar ... zoals alles ... vroeger was het beter.

Tot later en bedankt om alweer mee te lezen.

zaterdag 12 mei 2012

Zachte billen - flockavondje

En het is gelukt, de billendoekjes van haar werden hier thuis ook gemaakt. Zoals je al kon lezen het is me een gevloek geweest. Gelukkig heb ik facebook gewijs beroep kunnen doen op haar. Maar koppig als ik ben probeer ik het altijd weer net iets anders. Zo tricot stikken, moeilijk hoor. Toch als je je er eens gauw vanaf wil maken.
Nu wil de dochter van het bollenstofje echt wel een rokje. Lijkt me ook wel mooi denk ik. Maar dan moet ik op speurtocht naar boordstof, misschien wel tegen volgende dinsdag.
Hieronder een paar fotokes, ik weet het ze zijn niet van de beste kwaliteit. Maar foto's is m'n ding niet echt.
Onze grote meneer wil wel enkel maar de échte doekjes gebruiken, ik laat hem maar.





En daarna heb ik mezelf getrakteerd op een flockavondje. 2 bodytjes om op sturen als welkomstcadeautje. Hopelijk worden ze maandag goed ontvangen. En onze kinderen kregen ook een paar gepimpte t-shirts. 'Wel mooi zene mama, maar ik doe het toch niet aan' Zucht.





Dit weekend staat grote meneer met de vroege, veel gestikt zal er dus niet worden aangezien hij dan amper aanwezig is. Maar misschien heb ik volgende week wel wat tijd.

En o ja, ik maakte voor de meter van kleine dame ook een papierenzakdoekzakje. Tis te zeggen, ik maakte er meteen 5, dan kan ze kiezen. Want de opdracht ... kies maar een mooi stofje ... is niet gemakkelijk hoor. Vooral niet als de meter het ook nog aan iemand anders wil geven.

Aan iedereen nog een geweldig weekend ! En alvast bedankt om mee te lezen.

dinsdag 8 mei 2012

Grrrr stretchstof

Allereerst sorry, links invoegen op een iPad lukt mij nog altijd niet goed.

Ik ben billendoekjes aan het stikken. Voor kleine meneer. Zonder overlock, want dat bezit ik niet. Stretchstof. Zaterdag haalde ik mijn stof in Kapellen, knipte ik mijn 'oude' tretradoeken stuk en knipte ik 40 lapjes.

De afgelopen dagen was ik bezig aan het stikken op de achterzijde, nu wiilde ik het omgeplooide doekje afstikken. En pfffff da schuift niet mee, trekt scheef, draait, krult... Geen zicht.

Nu dus ff nadenken om het geheel te redden. Want het zou zonde zijn van de stof.

De idee van de billendoekjes komt van Miss Stik.

Allee ik ga nog ff terug bekijken wat ik kan redden.

Groetjes en nog een fijne avond.

zondag 6 mei 2012

De zeehond en de uitspraken van de dag

Zo klinkt onze kleine meneer op deze moment. 'te kind ziet wel af. Ik vertelde al dat hij zo slecht reageert op heel wat eten. En we dachten dat we ondertussen al een aantal dingen duidelijk wisten. Want . . . De echt hevige reacties bleven weg. Maar dat was dus verkeerd gedacht. Nu blijkt dat zijn overdreven luieruitslag exceem is. Nu ook helemaal ontstoken. De KA zei: 'mevrouw, uw zoon heeft veel pijn, dat kan niet anders.' Echt ellendig daar exceem hebben. Want . . . Afdekken moet, constant wordt dat daar geplaagd door natjes en droogjes ... Vochtige doekjes moesen de deur uit en alle zalfkes zijn de deur moeten uitvliefen. Hij heeft nu 'gouden' doekjes van de apothekers.
En daarbij heeft hij nu een lichte bronchite. Maar door al zijn reacties op vanalles en nog wat, moeten we proberen hem te laten genezen zonder antibiotica. Vandaar de zeehond ...
Maar hij heeft op ons familieweekend wel genoten. Heeft zelfs meegewandeld in de Ardennnen. Verder klimt hij als de beste op speeltuigen, vooral de glijbaan is favoriet. Helemaal alleen, duwt mama weg als die wil helpen. Menselief, die wordt snel groot!

Het harst gelachen heb ik met onze kleine dame. Gisteren reed er een brandweerwagen ons voorbij. Een hels lawaai voor onze lawaaigevoelige dochter. Zegt ze, na het voorbijrijden, ' die moeten ook wat plakband gebruiken' . Ja, wij gebruiken plakband om alle lawaaispeelgoedjes wat af te plakken, dat dempt het geluid wel.
En daarna moest ze snel naar toilet, dus even tegen een boom. 'Ze zouden hier een deur moeten zetten, dan zien ze me net'.

Tof hè al die kinderuitspraken ...

Hopelijk hadden jullie ook een fijn weekend!

donderdag 26 april 2012

Koppig, woest, . . .

Niet luisteren, ' doe je eigen dingetje' ( ja dank u kapitein) . . .'t lijkt hier soms wel een oorlogsveld. De niet-zo-belangrijke- dingen-voor-de-moment laat ik voorbijgaan, een mens mag al af en toe eens zonder gezeur hè.
Maar af en toe moet het.
Neen, je mag niet in pyama naar school, ook niet met regenlaarzen,neen die trui is echt vettig, ja uw haar moet nu echt gewassen worden, neen geen lolly als ontbijt, ja uwe pyama aan om te gaan slapen ( dit had ik kunnen laten voorbijgaan) . . .
En dan voor kleine meneer. Neen, niet op de triptrap klimmen, neen niet de kaskes pakken, neen we gaan nu niet naar buiten in de gietende regen wandelen ( daar ben je trouwens bang van) en ja je moet eten, neen niet alleen maar brood . . .
'k Ben een zaag aan het worden . . .

Niet?
Gelukkig ( waarschijnlijk niet) vertrekken we morgen op familieweekend.

Hopelijk loopt het bij jullie vlotter! Alvast een prettig weekend!

woensdag 18 april 2012

Tijd voor dankjewel

aan al die bloggers met geweldig tutorials ... De afgelopen weken heb ik me ontzettend uitgeleefd op de naaimachine.

Zo kwam er: het rokje van IeneMiene. Ik heb er geweldig op gesukkeld, heeft dan ook meer dan 3 weken onafgewerkt in 'de zak' gelegen. Maar het is gelukt. Nu nog de bloem nog, al twijfel ik daar een beetje over.

Uiteraard had ik nog voor de eerste verschijningsdatum dit boek besteld en het duurde dan ook niet lang alvorens er een aantal rokjes te voorschijn kwamen. Ik heb ze niet allemaal op foto gezet, zou een beetje overdaad zijn. Maar de kleine dame is er zot van. Ik maak het me wel gemakkelijk. T'is enkel dat eerste rokje van het boek en ik stik ook de tailleband niet toe. 't Kind is geweldig aan het eten, zie dat er er niet meer in past ... Ik probeerde ook een rokje voor mezelf te maken, maar ... ik ga de patronen nog moeten aanpassen. Kleine meneer zit daar blijkbaar nog steeds voor iets tussen. ('k zal het daar maar op steken hé)



Gisteren stikte ik nog snel, voor ik naar hier  ging een zakje voor de Ipad. Lekker zacht, naar het idee van haarZij deed al hetzelfde voor boeken. Wat ik dan ook al had nageaapt. een boekenhoes voor een meisje, die in een stapelbed slaapt en vaak de bladwijzer kwijt geraakt als de boek naar beneden tuimelt. Nu blijft het geheel stevig samen. Voor beiden gebruikte ik een mega retro ex-gordijn van mijn oude slaapkamer. Ik vind het geweldig. Grote meneer en kleine dame vinden het maar niets. Ik gebruikte wel fleece als tussenstof. Voor beide doeleinden mocht het wel zacht zijn.














En dan maakte ik ook een pamperzakje, bedoeld om cadeau te geven, maar ik vond de afwerking niet geslaagd. Grote meneer vond het op niets trekken.Ik gebruikte het zelf, bij dat kraambezoek. En de mama vond het een geweldige uitvinding. Ik ga het dus opnieuw maken. Dit vond ik hier.

Het cadeautje dat ik wel heb afgegeven heb ik maanden geleden al gestikt op Schoten Stikt. Zelf gebruik ik er ook zo eentje, geweldig. Alleen met een stapperke geraken de koortjes gemakkelijk tussen zijn benen. Het voorbeeld vond ik bij haar.

En gisteren hield ik me bezig met 2 speelmanden voor in de auto. Volgend weekend gaan we met mijn ganse familie weg, 2 uur rijden. En dat is mijn 2 kinderen niet gegeven. Zij die slapende kinderen hebben bij een autorit. Prijs u gelukkig! Kleine dame is de ganse rit naar Frankrijk wakker gebleven! 1100km en met 39,5° koorts van de spanning. Dus nu zijn er 2 speelgoedzakken, die ik ga ophangen aan onze stoelen. Ook weer met fleece als tussenstof. DeVlijtige mandjes met een geweldige omrekenmodule. Het resultaat is niet geworden wat ik dacht, maar ... ik ben wel ergens de mist in gegaan.


De zomerhoedjes van ByMiekk zijn toch ook wel iets tofs om te maken. Nu nog eens bedenken hoe en waar ik het koortje moet innaaien. Want op de bakfiets vliegt dat ding wel eens weg.






Amai ... eindelijk heb ik de juiste mensen bedankt! Want al die geweldige tutorials maken het stikken voor ene leek wel gemakkelijker.









En nu weer denken over de volgende projectjes ... Heb al wel wat ideetjes, maar daarover later meer.

zondag 15 april 2012

'is gedaan

Met die paasvakantie. Voorbij gevlogen, jammer genoeg moeten we vanaf morgen weer vroeg op met de gebruikelijke treuzeltechnieken van kleine dame en woedeuitbarstingen van kleine meneer. Zij wil liever thuis blijven, hij liever gaan meespelen . . .

Maar ik heb me geweldig geamuseerd op de naaimachine. 3 rokjes naar patroon van Mme Zsazsa en eentje naar Ienemiene. Een laptophoes, maar in gebruik als boekenhoes. En een pamperhoesje . . . Van zodra ik mijn fototoestel vind komen er hier foto 's.

Vandaag ging ik naar het stoffenspektakel in Antwerpen. Mensenlief wat een massa mensen. Ik vond geweldige stoffen voor de kinderen. Maar zag op het eerste zicht geen toffe stofjes voor mezelf.

Ik kan dus beginnen aan: een hemdje voor kleine meneer ( iemand een tips qua patroon?). En een paar broeken voor beide, ( ook hier weer , iemand een tip) Ik zag al toffe modellekes passeren op verschillende blogs, het zou wel handig geweest zijn moest ik hebben onthouden .

Of anders die handtas ... Ik moet me toch een aan de laptop zetten, want zo met de iPad kan ik geen toffe dingen laten zien.

Deze week weer Schoten Stikt ...

Tof dat jullie hier geraakt zijn met lezen . . . Volgende keer beloof ik de foto's.

zondag 8 april 2012

Klimmerke

Kleine meneer is een Klimmerke. Net 1 en loopt de ganse dag door het huis op zoek naar iets om op de klimmen. In de zetel, op zijn garage, ... Nu ook op de triptrap van kleine dame en op de grote keukenstoelen, krukjes, speelgoedbakken , ... En deze ochtend om 6.45 u besloot hij om eerst in de box te klimmen, via de zetel. Nadat ik hem er dan zelf inzette klom hij er ook uit. Of toch bijna. Jeeee wat een durfal. Zowat alles staat hier omhoog ...

En dan mijn 'stommiteit' van de week. Ik knipte snel, uit 2 broeken, stof klaar voor 2 dreumusbroeken. Maar heel stom ... Telkens 2 net dezelfde patroonstukken. Dus ... Daar kan ik niets mee aanvangen. Jammer van die 2 broeken ...

En kleine meneer heeft alles van eten afgezworen. Alleen zijn pap wil hij soms nog. Eten dat ik al moest weggooien, schandalig. Ik maak me dus weer zorgen. Komt wel weer goed zeker.

Hopelijk had iedereen een toffe Pasen en als er nog iemand paaseieren zoekt .... Wij hebben er gigantisch veel!

dinsdag 3 april 2012

Ingesloten

Zijn we morgen. We wonen vlak aan de aankomst van de koers, die dus het uiteinde van onze straat afsluit. Het begin en een straatje verder ... Daar wordt ook gefietst. En wat doen wij dan morgen ... Meefeesten. À ja ti's den 10000ste keer. Eerst wil ik met kleine dame en haar fietsje met zijwieltjes eens over de aankomst fietsen. Kzal grote meneer om een fotoke vragen. Dan kan ze stoefen dat ze gewonnen is, mag dan niet te hard trappen. En ik ga ook onze oprit leegmaken. Al wat loszit ergens zetten waar er niemand aan kan en dus niet kan gebruikt worden in het feestgedruis.
Misschien moeten we ook in onze tuin met een vlag gaan wuiven, zodat we onszelf kunnen zien op tv. E frietjes gaan eten. Of we moeten maar mee op café gaan, als er nog plaats is. En we moeten zeker gaan roepen: ' komaan Tom, trappen! ' Tegen de eerste de beste fietser.
Of we blijven gewoon binnen en doen alsof er niets aan de hand is. ...

maandag 19 maart 2012

En toen was hij 1!

OEFFF, dat eerste jaar is voorbij. Ik heb 2 zalige kinderen, maar de jongste heeft het me het afgelopen jaar ontzettend getest. Tot hiertoe ben ik goed door de test gekomen, laten we hopen dat het blijft.
Tegenwoordig slaapt hij in zijn eigen bed, wat een geweldige prestatie is. Maar is dan wel om 6u klaar wakker. Als je dan weet dat hij nog eet tussen 23u en 1.30u, dan weet je meteen hoe veel er hier geslapen wordt.
Verschillende allergieën en intolleranties zijn de oorzaak. Maar vinden waar hij allemaal niet tegen kan ... dat is geweldig moeilijk.

Maar goed. Dit eerste zware jaar is voorbij. Hij leerde stappen, lopen, uitladen, poetsen, ruzie maken met zus, genieten, lachen, spelen ... Een geweldig genieterke !!! En zijn kroon ... die heeft hij de hele dag opgehouden.

Goed hé. En hij leerde ook iets nieuws ... ergens opklimmen. Maar hij geraakt er nog niet terug af. Tenzij  hij valt. De afgelopen 2 dagen heb ik hem op verscheidene plaatsen moeten komen redden. Tja, klimproof is ons huis niet. Grappig hoe bij zijn cadeautjes eerst op stevigheid wilde testen, hij moest en zou er bovenop gaan zitten. Eerst ingepakt en ook toen ze vakkundig door grote zus waren uitgepakt.



En de taart ... gemaakt door de meter van kleine dame. MMMMMMMMM, lekker. Jammer genoeg mocht hij er niets van eten (melk en ei) maar wij hebben genoten. De speciale pannenkoek vond hij nog maar niets. Maar die krijgt hij nog wel eens opnieuw... (mijn receptjes moet ik misschien hier ergens in de blog zetten, of toch maar niet ...)

Het naaien staat even op een klein pitje, gelukkig is het dinsdag weer Schoten Stikt. Het rokje voor kleine dame moet dan wel af geraken. En dames ... ik ga een eerste knoopsgat moeten stikken, misschien dat ik wel wat hulp ga vragen. Maar eerst moet ik een stukje lostornen, ik heb het laatste stuk nogal zeeïg vastgestikt.

De komende dagen wil ik het internet eens afschuimen naar lekkere recepten voor kleine meneer. Het moet toch lukken dat hij eens met ons kan mee eten hé ...

En daar ga ik meteen eens aan beginnen ... O ja .. wat wel goed vooruit gaat is het haken. Op dit tempo is tegen de paasvakantie het dekentje klaar. Maar dan moeten alle draadjes nog ingestopt worden. Ook weer zo'n tof jobke.

Alweer zo'n zonnige dag vandaag ! Tot later en bedankt om dit nog maar eens te lezen.

woensdag 14 maart 2012

Een donkere dag

Het was opnieuw een zeer moeilijke nacht met kleine meneer. Slapen en eten ... Dat gaat hier niet goed. 's Morgens de schoolstress, iedereen op tijd klaar? Alles bij? Je weet wel. Thuis even gaan zitten met tasje koffie en boterham, een half uurtje voor een soap ( schandalig. Ik weet het) En dan zie je de herhaling van het nieuws ... Die bus ... Daar zijn echt geen woorden voor. En dan zit ik in tranen. Elke keer weer opnieuw. Ik kan dat nieuws dan niet lossen. Dan wil ik meer weten. Schandalig. Dan wil ik weten dat elke ouder de info heeft die hij zoekt. En liefst van al ...dat elke ouder terug krijgt wat hij wil.
Kinderen krijgt het doet mij wel wat. Zelf zit ik elke dag te worstelen met mijn mama-zijn. Ik weet nog niet wat ik of ik het leuk vind of ik het wel goed doe . . . Zeg je het juiste, doe je wel goed voor jou kind, ... Krijgen ze te veel, te weinig, . . . Het verandert je beeld, je kijken naar de dingen, je prioriteiten, je relatie, je vriendenkring, je alles, zelfs je kleerkast.
En dan hoor je dat er kinderen en dus ook ouders geraakt zijn. Dan voel je dat intens, dan lijkt het even alsof je of geraakt bent, dan voel je de kwetsbaarheid van je gezin. En dit even heel intens. Dan ga je ook wel weer door, want r zijn weer pijntjes, snottebellen, lachbuien, ruzies, gezellige momenten, nieuwe stappen. Tot het volgende journaal ... Dat je pas ziet als de kinderen naar bed zijn. Terug tranen. Die kinderen zaten dus nog ' alleen' op de bus. Hebben zichzelf even alleen moeten redden in de meest moeilijke omstandigheden, iets wat je je kind helemaal niet, nooit willaten doormaken.

Ik wil dit niet meemaken, nooit! Ik hoop dat niemand die ooit nog moet mee maken.

Dit is misschien niet de plaats, maar dit moest ik even kwijt.

Vooral veel sterkte aan iedereen die hierdoor geraakt wordt! Veel sterkte aan de families.

Ma Sjakesjok

zaterdag 10 maart 2012

Steeds weer dezelfde dillema's

en ik had gedacht die te kunnen vermijden door zelf iets te maken. Maar mijn geweldige gebrek aan combineren van kleuren, kledingstukken, ... duikt nu nog heviger terug op.

Want ... welke kleuren van stofkes passen goed samen? En wat doe je er dan onder/bovenop aan? Welke kleur van garen?

Nu ik bezig ben met het rimpelrokje van Iene-Miene begint het weer. Mijn groen paddenstoelenstofje ... een groen of rood garen? Zeker geen wit, daar ben ik geen fan van. Rood dan? Of groen? En als het dan af is, welke kleuren van bovenstukken en kousenbroek? Ja ja, daar gaan we weer ...
Gelukkig nog even bedenktijd, ik moet de stof nog wassen ... Maar alle suggesties zijn welkom.

Wat wel gelukt is, is de kroon voor de jarige. Eén wordt hij, het was een zwaar jaar. Zo eentje dat ik nooit meer wil overdoen. Maar we zijn er geraakt en dat mag gevierd worden. Het patroontje is een combinatie van het patroon van Creatinneling en het idee van Annelyse. Deze vond ik echt geweldig, maar ik wilde geen extra vilt gaan kopen. En ik had nu juist zo'n schoon stofke gekocht. En met stof zou het nooit lukken, wegens ... te veel bochten om met biaislint te gaan werken, voor mij toch. Maar er moest wel een rek in en het moest kleiner dan het oorspronkelijke patroon, hij is nog maar 1 en ik vond zo'n megakroon nog te groot voor ons klein monsterke. Maar zie  hier  het resultaat ... Uiteindelijk vond mijn man de jongenstofjes te donker voor de kroon dus werd het hetzelfde stofje als de kleine dame haar toekomstig rokje.


En verder nog een paar van mijn creaties hieronder. De tutkettingen zijn nog steeds wat lang, maar wel handig. Het zeverlapje trekt op niets ...  heb de handleiding van Creatinneling niet goed gevolgd, maar wil het opnieuw proberen, eerder dan zoals hier. Zonder biaislint, want wij zijn geen vrienden ... dat lint en ik.
En van het speeldeken ben ik uiteindelijk wel tevreden, ik vond het ook op een blog, maar weet even niet meer waar.








Voila se, t'is weer tijd voor het weekend. En het wordt wel zwaar ... grote meneer gaat na een ziekenverlof van 8 weken terug werken, kleine dame mag terug naar school.
O ja ... ben opnieuw aan het haken geslagen, niet de appelzakjes wegens ... niet mooi genoeg, wel een dekentje. Naar het voorbeeld van hier. Maar zoals je ziet, mijn kleurencombinaties zijn niet je-dat ... hopelijk mooi genoeg om als housewarming te geven ...

Groetjes en een vrolijk weekend ...

dinsdag 6 maart 2012

Nieuwe stofkes

en dus tijd voor nieuwe projectjes.
Deze stofjes kreeg ik mee op Schoten Stikt. Wel handig om mee te oefenen. Want nooit van je leven draag ik kleren uit die stofjes. Hoewel dat onderste met dat streepje wel een kandidaatstofje is voor een zeverlap.
Deze kocht ik in het winkeltje in Schoten, met de ledenkorting van Schoten Stikt. Tof hé. Flanellen voor een pyamabroek voor kleine meneer. En dan heb ik nog kilometers over denk ik.

En deze kocht ik gisteren in Kapellen. De paddenstoeltjes voor een rokje of kleedje voor kleine dame. De witte een rok voor mij (?), de 2 autostofjes zijn voor de kroon van kleine meneer die volgende week jarig is. En dat stofje helemaal onderaan ... een rok of een zakje voor de Ipad ???

Dus ideetjes genoeg. Tof hé zo stofjes kopen ...

Hopelijk kan ik morgen een aantal geslaagde dingen laten zien ...

Tot later



zondag 4 maart 2012

Thuis

Zucht ...
Vrijdag was nog een lastige dag. Kleine dame lag nog de ganse voormiddag met koorts in haar bed. Er was geen leven in te krijgen. En normaal mochten we naar huis. Toch maar aerosollen. En in de namiddag liep er een elfje in de kamer. Haar bed werd een tent. Na 1,30u uitgespeeld. Op. Koorts. Maar zonder baxter een geweldige nacht. En om 11 u zondag mochten we onze koffers pakken.

Kleine meneer was super content zijn zus nog eens te zien. Grote meneer verheugde zich al op eens cafeuitstap.

En nu weer het normale gangetje. Hoewel. Ze is nog enorm moe en eet amper, idem drinken. De zorgen blijven dus.
En veel gegil, zeuren, want kleine meneer heeft 3 nieuwe gaatjes ... De tanden zitten er bijna door.

Nu nog plannen wat ik de volgende Schoten Stikt ga doen.

Tot later

donderdag 1 maart 2012

Gezocht

De tips tegen een kanjer van verkoudheid. Neus toe, hoofdpijn, yippie snot. Sebiet zetten ze me hier nog buiten ...
Vandaag een kort berichtje, normaal toch.

Ik stapte bij de KA binnen met de boodschap: ' waarschijnlijk ben ik te bezorgd' en na het onderzoek ' idd bezorgd, maar logisch' kleine meneer is gezond, heeft wat rust nodig. En ik kreeg voor het eerst een bevestiging dat ik goed bezig was met zijn voeding ... Oef! Prettig na geregelde negatieve commentaren van de omgeving doet dat wel goed. Integendeel, hij vond, met zijn problematiek dat we al ver staan ... Nog eens OEF!

Kleine dame gaat vooruit, langzaam. Dat hoort er blijkbaar bij. Maar of we morgen al naar huis kunnen, dat lijkt me straf.

Grote meneer moet van mij morgen naar de HA, het is geen doen dat hij na 8 dagen nog steeds niet 100% is.

Eenhoevig tof en vriendelijk ze ook zijn hier in Klina, ik zou graag naar huis gaan ... En nog een week van mijn man zijn ziekenverpleging owv gebroken knie genieten.

Appeljasjes zijn tof, maar het goede modelleke heb ik nog niet gevonden.

En bedankt voor de reacties, fijn te lezen dat er mensen meelezen, denken, ...

En voor zij die morgen in hun vernieuwde huis stappen ... Geniet er van!

woensdag 29 februari 2012

Er kan altijd nog

Een zieke bij, er kan altijd nog een zieke bij. Maar dan wordt het wle weer de originele tekst,' er kan altijd nog een tandje bij'. Ja, kleine meneer, die er bovenop leek te zijn, heeft sinds gisteren opnieuw koorts. En ik denk ook al de dag daarvoor. Maar nu we hem bij iedereen moesten acherlaten, werd er niet consequent koorts gemeten. Een goede tip die ik onze huidige en toekomstige babysitters wil meegeven, ... Het is niet omdat een kind speelt en vooral dat hij er niet echt ziek uitziet en je geen koorts voelt dat hij geen koorts heeft. Maar dat willen ze blijkbaar niet geloven ...( ff beetje frustratie)
Maar ik mag niet klagen, want van her en der komen er helpende handen. Niet gemakkelijk 4 gezinsleden. Eentje ziek in het ziekenhuis, eentje snipverkouden ondertussen daarbij, eentje nog altijd wat ziek die over en weer rijdt, eentje die ook maar moeizaam lijkt te herstellen.
En eigenlijk wil ik tegen het weekend iedereen herstelt zien ...

De kleine dame in het ziekenhuis heeft het zwaar. Zeer veel, zinloze huilbuien, onredelijke verwachtingen en eisen, ... ' ik wil een glassen ( metalen koffielepel)lepel, geen plastieken maar dat krijg je hier niet. ' ik wil AL die spaghetti' zo'n berg die mama nog niet op kreeg, ... Ik wil ... ' alleen maar naar huis' Ik ook, maar dat kan nu nog niet, ' jij bent mama, jij kan alles' ...
En dan heeft ze ook precies van die vreemde, zonder remmingen buien, zomaar lachen, boos worden ... Grappig soms. Zo ging ze tijdens haar slaap plots recht zitten, nam ze de darm van het infuus en net de plaats waar ze de antibiotica inspuiten, ging ze alsof drinken. Dan ging ze weer liggen en sliep verder.
maar ze eet en drint amper en slaapt weinig, dus ik vrees dat we nog niet meteen weg zijn.

Er kan ook altijd nog een handwerkje bij, dus de haakzak is hier aangekomen. Ik ben begonnen aan appeljasjes voorhet uitdeelcadeautje. En verder wil ik absoluut dat zakje voor de iPad maken, liefst iets groter wegens de harde cover hier( nodig voor de kinderen) want dat mis ik wel hier. Een handige plek voor die internetdoce die je elke keer weer moet ingeven. En ook zakjes voor al die kabeldingen. Een oplader voor iPad, iPod met oortjes, gsm van papa en mama. En al die draden zitten constant door elkaar.

Ti's alweer een mega epistel geworden denk ik.
Dus bedankt om te blijven lezen en te reageren. Want dat is wel fijn.

Een fijne dag voor iedereen.